Όπως μου είπαν, πριν 3-4 μέρες ήρθε στα Θυμιανά ένα περιπολικό της Τροχαίας και άρχισε και κατέγραφε και μοίραζε κλήσεις σε όσα αυτοκίνητα ήταν σταθμευμένα, παρά την απαγόρευση, στον κεντρικό δρόμο του χωριού. Ένας δρόμος που, όπως και σε όλα τα χωριά, δεν είναι, βέβαια, λεωφόρος και όταν είναι παρκαρισμένα αυτοκίνητα στη μία πλευρά δεν μπορούν να περάσουν δύο αυτοκίνητα συγχρόνως…
Το πρόβλημα ήταν χρόνιο προκαλώντας ουκ ολίγες αναστατώσεις καθημερινά, πότε με τα λεωφορεία και πότε με τη διέλευση των υπόλοιπων αυτοκινήτων. Και μια αλήθεια είναι ότι μέχρι πρόσφατα κανείς τροχονόμος δεν ερχόταν να «γράψει» γιατί οι προφερόμενοι χώροι στάθμευσης ήταν ένας και μοναδικός, εκείνος στην πλατεία στα πισινά του Αγίου Ευστρατίου.
Έτσι έγινε συνήθεια όπου βρίσκει χώρο και θέλει ο καθένας να αφήνει το αυτοκίνητό του. Όμως τον τελευταίο καιρό έχουν διαμορφωθεί και υπάρχουν πέντε, παρακαλώ, χώροι στάθμευσης, στο κέντρο του χωριού. Σε οποιονδήποτε χώρο και να αφήσεις το αυτοκίνητό σου, σε δύο, τρία, τέσσερα το πολύ λεπτά είσαι στην καρδιά του χωριού, όπου έχουμε όλες τις δραστηριότητες.
Και ναι μεν χωροθετήθηκαν αυτά τα πάρκινγκ, όμως για πολλούς η συνήθεια, να αφήνουν τα αυτοκίνητά τους όπου εξυπηρετούνται άμεσα, δεν έχει λείψει… Και ένα ερώτημα είναι… Αφού, βρε αδελφέ, εξυπηρετείσαι άνετα και χωρίς να κουραστείς καθόλου με αυτούς τους χώρους στάθμευσης, γιατί επιμένεις να αφήνεις το όχημά σου σε σημεία που εμποδίζεται η κυκλοφορία;
Δυστυχώς είμαστε κακομαθημένοι και δεν βάζουμε και μυαλό… Για να δούμε αν οι κλήσεις της Τροχαίας που μοιράστηκαν συνετίσουν κάποιους, αν και πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι…
Το ίδιο παρατηρείται και στο λιμανάκι… Υπάρχουν δύο τεράστιες πλατείες να παρκάρεις το αυτοκίνητό σου αλλά μερικοί, αν ήταν δυνατόν, θα έμπαιναν και μέσα στη βάρκα τους με αυτό. Παρά το ότι οι μόλοι είναι δαιδαλώδεις πρέπει το αυτοκίνητο να σταθμεύσει σε απόσταση αναπνοής από τη βάρκα…
Τι να πεις παραπάνω;
Του Δημήτρη Φρεζούλη
