Καλά ήταν! Έτσι, σε γενικές γραμμές. Γιατί αν πιάσουμε να ρωτάμε τον καθένα ξεχωριστά πώς πέρασε τα Χριστούγεννα, άλλος θα λέει το μακρύ του και άλλος το κοντό του. Άντε να καταφέρεις να τους βρεις όλους ευτυχισμένους και χαρούμενους. Εύκολο είναι; Ο καθένας από εμάς, σίγουρα, κάτι θα έβρισκε να πει που δεν τον ικανοποίησε και εν πάση περιπτώσει που δεν τον ευχαρίστησε. Όσοι είμαστε τόσες διαφορετικές γνώμες θα άκουγες.
Ζητούμενο είναι βέβαια να περνάμε όλοι, τούτες τις χρονιάρες μέρες, όμορφα και ευτυχισμένα, αλλά το θέμα είναι πώς οριοθετεί ο καθένας από εμάς την ομορφιά και την ευτυχία. Γι’ αυτό έβαλα και στην αρχή αυτό το «καλά ήταν», αφού καταφέραμε και ξαναζήσαμε μία τέτοια χρονιάρα μέρα.
Από τους πιο φτωχούς μέχρι τους πιο πλούσιους, από τους πιο ευτυχισμένους μέχρι τους πιο δυστυχισμένους, από τους πιο χαρούμενους μέχρι τους πιο λυπημένους, από τους πιο «ανοιχτούς» μέχρι τους πιο «κλειστούς», από εκείνους που είχαν όλους τους δικούς τους κοντά τους μέχρι εκείνους που δεν είχαν κανέναν.
Πέρασαν, λοιπόν, και τα Χριστούγεννα με κάποιους από εμάς να έχουμε μελαγχολική διάθεση, με κάποιους άλλους να κλαίνε τη μοίρα τους, με κάποιους τρίτους να τη μακαρίζουν, με κάποιους τέταρτους να σκέφτονται ότι τα πράγματα θα μπορούσαν να ήταν πολύ καλύτερα.
Όμως αυτή είναι η ζωή μας. Έτσι τη γνωρίσαμε, άλλοτε να μας χαμογελά κι άλλοτε να μας πικραίνει. Από τότε που γεννηθήκαμε. Και το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να αισιοδοξούμε ότι το αύριο μπορεί να είναι καλύτερο από το σήμερα. Αμήν!
Του Δημήτρη Φρεζούλη
Υ.Γ.: Το στιγμιότυπο από το κέρασμα στην ενοριακή αίθουσα του Αγίου Ευστρατίου Θυμιανών την ημέρα των Χριστουγέννων.
