Πώς τα «καταφέρνω» τον τελευταίο καιρό και όλο στο Νοσοκομείο τριγυρίζω, σίγουρα οφείλεται ότι έχω την ανάγκη του… Τη μια για μικροβιολογικές εξετάσεις, την άλλη για τον καταρράκτη στο μάτι μου, την παράλλη για…, για… κ.λπ.
Σήμερα εκτός από τις υπηρεσίες που προσφέρονται, τόσο από το ιατρικό όσο και από το νοσηλευτικό προσωπικό, θα γράψω και κάτι ακόμα. Έγραψα στο παρελθόν τα καλύτερα από τη σχετική εμπειρία που είχα και οι κρίσεις ήταν άριστες. Και δεν το λέω μόνο εγώ το λένε και όσοι «περνάνε» από εκεί, οπότε υπάρχει η έξωθεν καλή μαρτυρία.
Σήμερα θα γράψω από τη στιγμή που φτάνεις στο χώρο στάθμευσης και μέχρι να μπεις στο κτήριο. Και τι γίνεται στο πάρκινγκ και ευτυχώς που υπάρχει κι αυτό και εξυπηρετεί άψογα. Είναι γεμάτο με μεγάλες λακκούβες, λάκκους και μπρούλους. Δίνεις και παθαίνεις για να αποφύγεις όσο περισσότερες μπορείς, αλλά δεν τα καταφέρνεις, καθώς αποφεύγεις τη μία και πέφτεις μέσα στην άλλη. Λες και βρίσκεσαι στο… Κάβο Ντόρο. Τέτοιο χάλι. Και αναρωτιέμαι, κανείς δεν βλέπει αυτά τα χάλια που ταλαιπωρούν τόσο κόσμο και αχρηστεύουν τα αυτοκίνητά του; Αλλά υποθέτω ότι οι πλέον αρμόδιοι έχουν εξασφαλισμένη θέση στάθμευσης μέσα στην αυλή, οπότε πώς να πάρουν χαμπάρι τι γίνεται έξω από αυτήν;
Μπαίνεις στην αυλή και τι αντικρίζεις; Τα παρτέρια που έχουν γίνει για να ομορφαίνουν τον χώρο να είναι εντελώς απεριποίητα. Θα μου πείτε τα μοναδικά είναι που κατασκευάστηκαν για διακόσμηση και αποστρέφεις το βλέμμα σου απ' αυτά; Και έστω το ίδιο το Νοσοκομείο δεν έχει την άνεση να τα φυτέψει και περιποιηθεί… Γιατί δεν απευθύνεται στην Περιφέρεια ή στον Δήμο να δώσουν μια χείρα βοηθείας;
Ευτυχώς, όταν προχωρήσεις, τα πράγματα διορθώνονται όταν μπεις στο κτήριο. Μπορεί να υπάρχουν ουρές στα εξωτερικά ιατρεία, αλλά η καλή φήμη των γιατρών, όπως και η δωρεάν εξέταση, προσελκύουν κόσμο. Και χρειάζεται και η απαραίτητη υπομονή. Δύσκολη αυτή η τελευταία αλλά στην περίπτωσή μας αναγκαία. Τουλάχιστον αποζημιώνεσαι από την κατανόηση και σωστή αντιμετώπιση από το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό.
