Καλύτερα το ψάρεμα

«Καλύτερα να ψαρεύουμε παρά να βλέπουμε τηλεόραση»… Ένας πιτσιρικάς του Δημοτικού στον πατέρα του, πρόσφατα στο λιμανάκι.

Καλύτερο, λοιπόν, το ψάρεμα από την τηλεόραση. Ξέρετε, στο λιμανάκι, ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες υπάρχουν αρκετά παιδιά με ένα καλάμι στο χέρι. Μπορεί να μην είναι πολλά, αλλά είναι ενδεικτικό ότι κάποια παιδιά αντί να κάθονται μπροστά στον υπολογιστή και στην τηλεόραση ασχολούνται με κάτι άλλο. Τώρα, βέβαια, που άνοιξαν τα σχολεία έχει περιοριστεί ο αριθμός τους και δικαιολογημένα, αλλά μου έκανε εντύπωση η ατάκα του μικρού. Και τι πιο ευχάριστο κάποια παιδιά να κρατούν απόσταση από όλα όσα, κάποιες φορές, τα κρατούν δέσμια μπροστά σε μια οθόνη. Και μακάρι και άλλα παιδιά να ακολουθούν τον ίδιο δρόμο.

Όμως, καλό το ψάρεμα αλλά εξίσου καλό και το διάβασμα ενός βιβλίου που αποτελεί πηγή γνώσης. Και δεν ξέρω πόσα παιδιά κρατούν ένα βιβλίο στα χέρια τους. Καμιά φορά περνώ από το βιβλιοπωλείο άλφα πι και διαπιστώνω ότι πολλοί γονείς αγοράζουν παιδικά βιβλία. Μόνο που, όλοι σχεδόν, έχουν παιδιά πολύ μικρής ηλικίας και τους παίρνουν τα αντίστοιχα αναγνώσματα. Τι γίνεται όμως όταν μεγαλώσουν; Ήδη τα παιδικά έχουν πάει στην άκρη αλλά τα παιδιά δεν συνεχίζουν να διαβάζουν κάτι άλλο εκτός από τα μαθήματά τους. Και αν δεν διαβάσουν σ’ αυτή την ηλικία, πότε θα διαβάσουν; Μάλλον ποτέ. Και τι σημαίνει αυτό; Ό,τι χειρότερο…

Όπως έγραψε και ο Θέμης Σινάνογλου επί αιώνες η ανθρωπότητα έδινε στα παιδιά της αριστουργήματα αναγνωρισμένα της παγκόσμιας λογοτεχνίας που ασκούσαν τη φαντασία και έδιναν αρχές, αξίες, διδάγματα. Δεν είχαν ίντερνετ, σόσιαλ, εφαρμογές, κινητά, τάμπλετ, να τους τρώνε τον χρόνο με μπούρδες.

Τώρα από πού "μορφώνονται" οι νέοι; Από την Κικίτσα και τον κάθε ημίτρελο στα σόσιαλ, από τον κάθε γιουτιούμπερ, από παλιανθρώπους που βγάζουν τα απωθημένα τους, από ανώνυμους με ψευδώνυμα ή επώνυμους τσιράκια, fake news. Παιδιά αφημένα να βλέπουν ό,τι να 'ναι. Ένα άκριτο χάος. Είναι σίγουρο ότι οδεύουμε για καταστροφή.