Δεν είχα προλάβει να πάρω τη θαλασσινή δροσιά χτες το πρωί, που έπεσα να κολυμπήσω στο Μέγα Λιμνιώνα, και ακούω πίσω μου μια γυναικεία φωνή. «Κύριε Φρεζούλη…». Γνωστή μου φάνηκε και όταν γύρισα είδα την αγαπητή μου Κική Καφεντζή για να έχω και τη συνέχεια… «Δημητράκη (έτσι με αποκαλούσε παλιά, μόλις ήρθαμε από τη Μυτιλήνη και γειτονεύαμε και με «ντάντευε») πολύ ωραίο το αφιέρωμα στον Άγιο Στράτη που είδαμε στη Βραδιά Μνήμης την Κυριακή στο λιμανάκι». Δεν έμεινε όμως σ’ αυτό για να συνεχίσει: «Δεν σε άκουσα όμως να πεις τίποτα ότι η εκκλησία είναι κλειστή εκτός από τις Κυριακές και καθημερινά ξέρεις πόσοι έρχονται στο χωριό να θαυμάσουν αυτό το αριστούργημά μας; Και βέβαια είναι κλειστό και φεύγουν άπραγοι».
Έχουμε, λοιπόν, ένα πραγματικό κόσμημα το οποίο συγκεντρώνει το ενδιαφέρον και την προσοχή όλων όσοι έρχονται ή περνάνε από το χωριό μας και είναι κλειστό και ο θαυμασμός τους περιορίζεται μόνο στην εξωτερική εμφάνισή του. Παρόλο ότι και η εσωτερική είναι εξίσου και όμορφη και ενδιαφέρουσα.
Είχα γράψει και παλιά αλλά το είχα πει και προφορικά σε όλους όσοι εμπλέκονταν με τα της εκκλησίας, ότι κάτι πρέπει να γίνει, αλλά πέρα βρέχει και στο Αϊβαλί βροντά. Μάλιστα είχα προτείνει να είναι ανοικτή η εκκλησία κανένα δίωρο την ημέρα (10-12 ή 11-1) και να ενημερωθούν και οι τουριστικοί πράκτορες και να βάζουν και τον Άγιο Στράτη στο πρόγραμμα ξεναγήσεων. Και καθώς κάποιοι θα αντιτάξουν ότι ποιος ή ποιοι θα είναι καθημερινά εκεί να ανοίγουν και να κλείνουν την εκκλησία, πρότεινα να γίνεται σε εθελοντική βάση. Κάποιοι συγχωριανοί θα μπορούσαν να αφιερώσουν ένα δίωρο μια φορά την εβδομάδα ή τις δύο βδομάδες. Έχουμε δα συνταξιούχους στο χωριό… Και προσφέρομαι εγώ πρώτος για μια φορά ή και δύο ακόμα.
Δεν ξέρω αν θα έχει καμία ανταπόκριση η σημερινή αναφορά μου. Πιο παλιά ήταν απέναντι η κυρά Πλουμή Σαμαρά και η συγχωρεμένη η Μαριόρα Στρουμπή και είχαν το κλειδί και εξυπηρετούσαν την κατάσταση. Η κυρά Πλουμή δεν μπορεί πια και η κυρά Μαριόρα ταξίδεψε για άλλους κόσμους και έτσι έμεινε ορφανός από άποψης επισκέψεων ο Άη Στράτης μας.
Η εκκλησία μας περιλαμβάνεται στα αξιοθέατα του νησιού και είναι αμαρτία να παραμένει κλειστός. Ας δείξουμε όλοι ένα μεγαλύτερο ενδιαφέρον και ας φροντίσουν οι πλέον αρμόδιοι να το συζητήσουν. Θα είναι μια λύση. Και καταθέτουμε παρακάτω και τις εθελοντικές παρουσίες μας. Περιμένω…
Του Δημήτρη Φρεζούλη
