Το γράφω κάθε χρόνο τέτοιο καιρό, καλοκαίρι δηλαδή, αλλά ο παραλογισμός κάποιων γονιών και παππούδων δεν έχει κανένα θεό. Και, βέβαια, ένα ερώτημα είναι τι έχουν μέσα στο κεφάλι τους… Μυαλά ή πίτουρα, έτσι, για να το γράψω χοντρά - χοντρά και να μην σας ντραπώ.
Όπως κάθε χρόνο, λοιπόν, έτσι και φέτος, δεν είναι λίγοι οι μπαμπάδες, οι μαμάδες και οι παππούδες που καθίζουν ακόμα και μωρά πάνω στα μηχανάκια τους και τα χρησιμοποιούν και ως… «αερόσακους»! Και δεν είναι μόνο ένα ή δύο, αλλά μπορεί να είναι και τρία παιδιά. Ένα μπροστά και δύο πίσω ή αντίστροφα. Το ωραίο ποιο είναι εφέτος; Ότι οι γονείς και οι παππούδες φοράνε και κράνος οι αθεόφοβοι, αλλά κάποιοι από αυτούς τα παιδιά τους τα αφήνουν εντελώς απροστάτευτα. Εκείνο που μετράει είναι η αποφυγή του προστίμου, αν υποθέσουμε ότι «πέσουν» σε κανέναν τροχονομικό έλεγχο. Τώρα αν, ο μη γένοιτο, συμβεί κάποιο τροχαίο ατύχημα και «φάνε τα μούτρα τους» και όχι μόνο τα σπλάχνα τους, ουδόλως, όπως φαίνεται, τους απασχολεί. Αν αυτό δεν είναι παραλογισμός, τότε τι είναι;
Προχτές κουβέντιαζα με κάποιον που ξέρει τα των τροχαίων παραβάσεων, ο οποίος μου «σφύριξε» το «μυστικό». Προφανώς δεν ξέρουν οι περί ου ο λόγος γονείς ότι έτσι και τους κάνουν «τσακωτούς» τα όργανα, χάνουν το δίπλωμά τους! Και καλά κάνουν και το χάνουν, γιατί δεν μπορούν να παίζουν με τη ζωή των παιδιών τους. Το ερώτημα είναι πόσες φορές αφαιρέθηκαν διπλώματα…
Και δεν είναι μόνο ότι τα παιδιά είναι εντελώς απροστάτευτα, αλλά τα καθίζουν πάνω στα μηχανάκια και «γυμνά»! Έχω άδικο όταν έγραψα στην αρχή, ότι μέσα στο κεφάλι τους έχουν πίτουρα, μετά συγχωρήσεως;
Του Δημήτρη Φρεζούλη
