Δυο παράπονα σήμερα για διαφορετικά θέματα. Το πρώτο από τη συγχωριανή Μαρία Ξύδα για τα επιδόματα του Ιδρύματος Γιαμού. Και το δεύτερο από τη συνάδελφο Ευγενία Μαρία Κώττη σε συνέχεια του χτεσινού χρονογραφήματος για τις πυρκαγιές.
Το Ίδρυμα Γιαμού
«Καλησπέρα κ. Δημήτρη, παίρνω το θάρρος να σας γράψω αυτό που σκέφτομαι με την ανάρτηση που κάνατε... για τα παιδιά που φοιτούν και το ίδρυμα Γιαμού... Το 1995 ήρθα στο χωριό, αγοράσαμε το σπίτι μας εδώ στα Θυμιανά... Φτιάξαμε δύο επιχειρήσεις για πολλά χρόνια στο χωριό... Φοίτησε στο δημοτικό σχολείο Θυμιανών η μία μας κόρη... τότε δεν έδωσαν στα παιδιά μας το δώρο... θα πω εγώ από το ίδρυμα... γιατί δεν είμαστε από το χωριό... Τα κορίτσια μας παντρεύτηκαν, έφτιαξαν οικογένειας εδώ... έχουμε 6 εγγόνια, που από αυτά άλλα έχουν αποφοιτήσει από το σχολείο εδώ, άλλα φοιτούν, άλλα θα φοιτήσουν φέτος... Η μία κόρη μου μένει μαζί μας, η άλλη κατάφεραν να αγοράσουν ένα μικρό σπιτάκι... παρόλο ότι είναι πολύτεκνοι... Τα παιδιά μας ενεργά μέλη στο σύλλογο... τα εγγόνια μας σε όλα μέσα... ποδόσφαιρο, θέατρο, παραδοσιακούς χορούς, κατηχητικό... Σε όλα τα παιδικά προγράμματα του ΜΕΟΘ. ΤΕΛΙΚΑ... είμαστε Θυμιανούσοι ή όχι... Σας έγραψα πολλά, και σας ευχαριστώ για το χρόνο σας, αλλά νομίζω ότι τα είπα στον πιο σωστό άνθρωπο, που μπορεί να καταλάβει... Κρίμα είναι... ο ένας εγγονός έβγαλε παρά λίγο 18 και ο Άλλος πάλι, παρά λίγο 17... Και πάλι σας ευχαριστώ!
Να διορθώσω κάτι, ο Μανώλης ο εγγονός το παίρνει το δώρο... από τον παππού τον Βλάχο».
Για τις πυρκαγιές της Ευγενίας
«Τζάμπα τα λόγια μας! Πώς θα διορθώσεις κάτι που θεωρείς ότι έγινε... τέλεια; Προσωπικά δεν είδα ίχνος διάθεσης αυτοκριτικής! Ούτε συντριβής για το ότι η Χίος δεν είναι η ίδια μετά από την 22α Ιουνίου! Όπως νιώθουμε οι περισσότεροι... Αντίθετα ήταν ορατή στις διάφορες δηλώσεις και κυβερνητικές, μια ικανοποίηση ότι "δεν υπήρχαν θύματα, δεν κάηκαν σπίτια".
Αλήθεια, έτσι ήταν, αλλά το μαύρο που μας έζωσε...; Επίσης να σημειωθεί ότι πολλοί εθελοντές χωρίς να ανήκουν σε ομάδες δασοπυρόσβεσης, πήγαν στη φωτιά για να βοηθήσουν γνωστούς και φίλους που κινδύνευσαν τα σπίτια τους. Εμμέσως κινδύνεψαν και οι εθελοντές αφού δεν είχε δοθεί ένα σημείο συνάντησής τους, π.χ. έξω από το δημαρχείο για να πάνε όπου χρειάστηκε υπό την αιγίδα της πολιτικής προστασίας ή ομάδων δασοπυρόσβεσης... Δεν πρέπει όλοι αυτοί οι άνθρωποι που δεν κατοικούν σε χωριά όπου συστήνονται ομάδες κάπως να αγκαλιάσουν και να προετοιμαστούν για το μέλλον;
Μπράβο για τις ομάδες που τώρα συστήνονται για την πυρασφάλεια, αλλά για τις πλημμύρες που -ο μη γένοιτο- έπονται τέτοιων πυρκαγιών τι θα κάνει ο δήμος, η πολιτική προστασία, η περιφέρεια;
Ποια η προετοιμασία γι' αυτά;
Τα ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στους πυροσβέστες και στους εθελοντές δικαίως δόθηκαν!
Για τέτοια καταστροφή στο νησί μας, λίγη ταπεινότητα και ένα σκύψιμο του κεφαλιού, συμβολικά θα έλεγε κάτι σε όλους. Αλλά...».
Δημήτρης Φρεζούλης
