Λίγο πολύ είναι γνωστό πώς γίνονται κάποιες προσλήψεις, κυρίως συμβασιούχων, στις αυτοδιοικητικές υπηρεσίες προκειμένου να εξυπηρετηθούν ημέτεροι… Και δε λέω, έτσι κι αλλιώς κάποιοι πρέπει να προσληφθούν, οπότε τι ημέτεροι, τι «ξένοι»… Ανέκαθεν το ίδιο έργο παιζόταν σε τέτοιες περιπτώσεις και το ίδιο θα γίνεται και στο μέλλον, από τη στιγμή που πάντα θα υπάρχουν πελατειακές σχέσεις… Και, ξέρετε, σ’ αυτές τις προσλήψεις έχουμε συμβασιούχους οι οποίοι εργάζονται με συνέπεια και άλλους που όχι μόνο σφυρίζουν αδιάφορα (σου λένε, έτσι κι αλλιώς θα είμαι εδώ γιατί να σκάω;), αλλά εγκαλούν και τους πρώτους γιατί «χαλάνε την πιάτσα»…
Τα τελευταία 16 χρόνια κάθε χειμώνα κολυμπώ στο Κολυμβητήριο για θεραπευτικούς λόγους. Έχω, λοιπόν, εικόνα για ό,τι το αφορά, κυρίως από άποψης καθαριότητας και όχι μόνο. Έτσι έβλεπα ποιοι δούλευαν και ποιοι αδιαφορούσαν. Μάλιστα δυο τρεις περιπτώσεις τις ανάφερα και ονομαστικά σε σχόλια στην «Αλήθεια», προτρέποντας τους δημοτικούς άρχοντές μας να τις λάβουν υπόψη, αλλά πέρα βρέχει και στο Αϊβαλί βροντά…
Θυμάμαι, χαρακτηριστικά, τον Αντώνη Αναστασίου που φρόντιζε να διορθώνει κάθε τι που υπέπιπτε στην αντίληψή του και να μην κάθεται σε χλωρό κλαδί. Και δύο καθαρίστριες, δεν θυμάμαι τώρα τα ονόματά τους) που στην κυριολεξία «έγλειφαν» κάθε γωνιά του Κολυμβητηρίου και έλαμπε από καθαριότητα… Παρά το ότι, λοιπόν, ήταν άριστοι και οι τρεις στις δουλειές τους, μόλις έληξε η σύμβασή τους έφαγαν μια μεγαλοπρεπή κλοτσιά, ενώ θα έπρεπε να τους παρακαλούν να μείνουν…
Φέτος, βλέπω δύο κοπέλες που καθαρίζουν το λιμανάκι αλλά και τον Καταρράκτη, Άγιο Γιάννη, Βοκαριά και Γρίδια. Και πραγματικά η δουλειά τους είναι άριστη και πέρα από κάθε προσδοκία. Δεν αφήνουν όχι μόνο σκουπιδάκι αλλά και χωματάκι. Τις βλέπω όποτε έρχονται και δίνουν την ψυχή τους. Γεωργία Μπόλια και Μαρία Παπαμονιώδη (φωτό) τα ονόματά τους και θέλω να τις ευχαριστήσω για το έργο που επιτελούν. Ας έχουν υπόψη τους στο Λιμενικό Ταμείο και στο Δήμο ότι κάνουν σωστά και με συνέπεια τη δουλειά τους και ίσως τις χρειαστούν σε άλλες ευκαιρίες που πιθανόν θα παρουσιαστούν. Οι άξιοι πρέπει να επαινούνται και να ανταμείβονται.
Του Δημήτρη Φρεζούλη
