Μεγάλες αλλαγές σε βασικά δομικά χαρακτηριστικά της ελληνικής κοινωνίας αναδεικνύουν τα αποτελέσματα της απογραφής πληθυσμού που έγινε το 2021, τα οποία δημοσιοποιήθηκαν από την Ελληνική Στατιστική Αρχή. Παράλληλα με τη μείωση του πληθυσμού (κατά 3,1% σε σχέση με το 2011), ο οποίος είναι όλο και περισσότερο γερασμένος –καταγράφεται αύξηση του αριθμού των ατόμων που ξεπερνούν τα 65 έτη και μείωση του αριθμού των μικρών παιδιών–, το μεγαλύτερο ποσοστό των νοικοκυριών αποτελείται από ένα ή έστω δύο το πολύ άτομα.
Πρόβλημα, λοιπόν, και μάλιστα μεγάλο αλλά και δύσκολη η λύση του αφού επαφίεται στη διάθεση και στην όρεξη των νέων, κυρίως, ανθρώπων. Και δεν είναι βέβαια μόνο θέμα διάθεσης και όρεξης. Είναι τι ακολουθεί αφού γεννοβολήσεις. Όταν, αν έχεις παραπάνω από δύο παιδιά, δεν είναι και τόσο εύκολο να τα βγάλεις πέρα. Με τέτοια ακρίβεια σε όλα, στην καθημερινότητά σου.
Και δεν είναι μόνο η οικονομική διάσταση αλλά και πολλά άλλα τα οποία, όπως φαίνεται, δεν τα παίρνουν υπόψη τους όλοι όσοι τάσσονται υπέρ των πολλών παιδιών. Εύκολο να το λες δύσκολο όμως να το κάνεις. Από πού να πιάσεις και πού να τελειώσεις όσον αφορά τις υποχρεώσεις που πρέπει να εκπληρώσεις από το πρώτο κλάμα του μωρού μέχρι να γίνει παλληκάρι ή κοπέλα.
Και να ‘ταν μόνο αυτές; Ανησυχίες, αγωνίες και άγχη που σε γερνούν πριν την ώρα σου. Και στη συνέχεια όλο και κάπου να βοηθάς και να βάζεις το χέρι στην τσέπη. Με διάθεση βέβαια, αλλά φανταστείτε τι θα γινόταν αν τα παιδιά ήταν περισσότερα.
Λύση λοιπόν δεν υπάρχει και τα παιδιά δεν είναι ραπανάκια να τα φυτέψουμε για την όρεξή μας. Ευτυχώς ή δυστυχώς δεν ζούμε σε κάποιες άλλες εποχές που οι άνθρωποι αραδιάζανε παιδιά χωρίς να σκέφτονται τι θα ακολουθούσε. Τώρα τα μετράμε τα πράγματα καλύτερα και καλά κάνουμε.
Του Δημήτρη Φρεζούλη
