Τα «Καθημερινά» εξακολουθούν και γράφουν ιστορία κάθε μέρα τόσο ηλεκτρονικά όσο και εντύπως. Η κυοφορία τους κράτησε ένα πενθήμερο και είδαν τα πρώτα τυπογραφικά στοιχεία να τα απαθανατίζουν στις 15 Σεπτεμβρίου 1987 στον πάλαι ποτέ «Χιακό Λαό». Μια εφημερίδα που κυριαρχούσε στον έντυπο χώρο εκείνης της εποχής. Η συνεννόηση με τον τότε διευθυντή της, τον συγχωρεμένο Αλέκο Μάλη, κατέληξε σε συμφωνία και ξεκίνησε η συνεργασία. Θρονιάστηκαν στη δεύτερη σελίδα της εφημερίδας μαζί με μια ακόμα στήλη με μικρές ειδησούλες της καθημερινότητας της πόλης. Και ναι μεν μπορεί να παραιτήθηκα από τον Χιακό Λαό, αλλά οι ίδιες στήλες βρήκαν φιλοξενία στη δεύτερη σελίδα της «Αλήθειας» μέχρι και σήμερα.
Όταν γεννήθηκαν τα «Καθημερινά», επειδή ήμουν και δημόσιος υπάλληλος, και φοβόμουν ότι ίσως είχα συνέπειες με την ελεύθερη έκφρασή μου, σκέφτηκα να χρησιμοποιήσω και ένα ψευδώνυμο και έτσι γεννήθηκε και ο ΔΗ-ΦΙ τα πρώτα χρόνια…
Η ταπεινή, λοιπόν, εκείνη στήλη του 1987, που είχε «χαθεί» μέσα στην ύλη της 2ης σελίδας του «Χιακού Λαού», άντεξε στον πανδαμάτορα χρόνο. Μια ταπεινή στήλη που με τον καιρό εξελίχθηκε σε ένα ιδιόμορφο χιακό ημερολόγιο στο οποίο καταγράφονται θέματα της καθημερινότητας αλλά και μνήμες του παρελθόντος και η κατάθεση ψυχής ενός επίσης ταπεινού ανθρώπου που προσπαθεί να πιάσει το σφυγμό της χιώτικης πραγματικότητας. Από το 2011σε εβδομαδιαία βάση στην εφημερίδα αλλά σε καθημερινή στην ηλεκτρονική έκδοση της «Αλήθειας».
Φέτος συμπληρώνονται είκοσι χρόνια από τον πρώτο τόμο που εκδόθηκε το 2004. Και χαίρομαι ιδιαίτερα για την αγάπη και την εκτίμηση που έχετε αγκαλιάσει τα «Καθημερινά». Και θυμάμαι με νοσταλγία τον Αντώνη Παληό που τα εκτίμησε και από το 2003 άρχισε να τα εκδίδει και σε μορφή βιβλίου. Και ευχαριστώ θερμά τις εκδόσεις άλφα πι και ιδιαίτερα τον Γιάννη Παληό που πιστεύει πως έχουν μιαν αξία. Και επιμένει να τα εκδίδει και θα συνεχίσει μέχρι να φύγουμε από τη ζωή, όπως μου εξομολογήθηκε. Και όλους εσάς που τα τελευταία χρόνια με τιμάτε με την αγάπη και την προσοχή σας. Να είμαστε όλοι καλά και να συνεχίζουμε!
Του Δημήτρη Φρεζούλη
Υ.Γ.: Εξαιρετική ήταν η χτεσινή θεατρική μεταφορά αποσπασμάτων από το βιβλίο «Χίος οι πρόσφυγες της Κατοχής» στο 1ο Γυμνάσιο Χίου (φωτό) και ευχαριστώ θερμά τόσο τις κυρίες Κυριακή Βαγιάνου και Σταματία Γεωργούλη, όσο και τα παιδιά που συμμετείχαν αλλά και τα υπόλοιπα για το ζεστό χειροκρότημά τους. Θα επανέλθω.
