Από το βράδυ της Κυριακής έχω βαρεθεί να ακούω ότι όλοι οι Υπουργοί… σηκώνουν μανίκια. Εξήντα τέσσερεις παρακαλώ, περισσότεροι από κάθε άλλο κράτος. Κουστουμαρισμένοι ήταν και την Κυριακή και τη Δευτέρα, αλλά το μόνιμο σλόγκαν ήταν «σηκώνουμε μανίκια». Προφανώς με κατεβασμένα μανίκια δεν μπορεί να γίνει δουλειά. Και τι δουλειά! Σκληρή όπως είπαν όλοι. Μεταφορικό ήταν βέβαια το σήκωμα των μανικιών, που δηλώνει ότι στην καθημερινότητα όταν είναι κατεβασμένα δεν υπάρχει η σχετική άνεση να δουλέψεις. Και τι άλλο πρόσεξα; Ότι το πρωί της Τετάρτης όλοι πήγαν στα Υπουργεία τους σχεδόν αξημέρωτα. Βλέπετε ήταν έξω από κάθε Υπουργείο και ένα τηλεοπτικό συνεργείο να καταγράψει την άφιξη και την παρουσία τους. Και όπως καταλαβαίνουμε όλοι στο βωμό της τηλεθέασης θυσιάζονται όλα…
Με σηκωμένα, λοιπόν, τα μανίκια όλοι οι Υπουργοί μας για να κάνουν πράματα και θάματα που θα μας αφορούν άμεσα και θα έχουν θετικό πρόσημο. Όμως, λέω εγώ ο αφελής, αυτή δεν είναι η αποστολή τους; Η εξυπηρέτηση του κοινωνικού συνόλου. Δεν θυμάμαι αν και το 2019 είχαν σηκώσει τα μανίκια τις πρώτες μέρες των εκλογών, εκείνο που βίωσα ήταν πως και με σηκωμένα τα μανίκια, παρά τις αρχικές υποσχέσεις είχαμε και αρκετά αρνητικά αποτελέσματα. Όχι, βέβαια, σε όλους τους τομείς, αλλά σε πολλούς νευραλγικούς που επηρέασαν την καθημερινή ζωή μας.
Πρώτα απ’ όλα η ακρίβεια που προσπάθησαν να την μπαλώσουν με «καλάθια», αλλά που είχαν σχέση με ελάχιστα άγνωστα προϊόντα. Μετά εφηύρανε το μάρκετ πας να μας καλοπιάσουν και λόγω εκλογών. Η βενζίνη εκτινάχτηκε, το ίδιο και το ρεύμα, παρά τις επιδοτήσεις και που λένε πως θα καταργηθούν και το ρεύμα όχι μόνο θα καίει αλλά θα ζεματάει. Ο Υπουργός μας έβαλε σκοπό να φτιάξει και υπερδομή για πρόσφυγες και επειδή αντιδράσαμε μας έφερε τα ΜΑΤ. Τώρα θα είναι και πιο εύκολο γιατί θα έχει την άμεση εποπτεία τους. Αμέ για το Νοσοκομείο, που μπορεί να έχει άριστους γιατρούς και νοσηλευτικό προσωπικό, αλλά που οι ελλείψεις και τα κενά είναι μεγάλα και επηρεάζουν τη λειτουργία του; Δείτε τι έγινε χτες με την άφιξη τούρκων τουριστών και στο Τελωνείο, ένα πρόβλημα χρόνιο. Αφήστε πια το νερό. Και να ‘ταν μόνο αυτά;
Πέρασαν τέσσερα χρόνια από το 2019 και με σηκωμένα ή ασήκωτα μανίκια είχαμε αρκετά προβλήματα που δεν λύθηκαν. Εμπιστευτήκαμε τους ίδιους να μας κυβερνήσουν και ας ελπίσουμε, τουλάχιστον, ότι τούτη τη φορά τα σηκωμένα μανίκια θα κάνουν καλά τη δουλειά τους…
Του Δημήτρη Φρεζούλη
Υ.Γ.: Το σκίτσο του Ανδρέα Πετρουλάκη
