«Θέμα» άνοιξα με το χτεσινό δημοσίευμα με τις συγκρίσεις τιμών των ταβερνών στη Λέσβο και στη Χίο. Όπως θα θυμάστε ο αγαπητός δάσκαλος, Θέμης Κολλιάρος, έγραψε την εμπειρία του από ταβέρνες της Λέσβου σε σύγκριση με τις αντίστοιχες της Χίου. Και όσον αφορά τη συμπεριφορά και σε σχέση με τις τιμές. Και όπως έγραψε σε μα ταβέρνα του γειτονικού νησιού ένα ζευγάρι πλήρωσε 26,50 ευρώ και «έσκασε» στο φαγητό.
Και βέβαια είναι εντυπωσιακό, αλλά θα έλεγα ότι είναι θέμα και επιλογής ταβερνών στο νησί μας. Μια αλήθεια είναι ότι στις περισσότερες «σου πιάνουν τον κώλ…», για να χρησιμοποιήσω μια λαϊκή έκφραση. Υπάρχουν όμως και κάποιες πιο μικρές των οποίων οι τιμές είναι προσιτές.
Γεγονός είναι επίσης ότι κάποιοι εστιάτορες έχουν ξεφύγει. Και αναφορικά με τις μερίδες αλλά και τις τιμές. Και αναρωτιέσαι καλά μερίδα είναι αυτή; Βάζουν μια «κουτσουλιά» μέσα σε ένα μεγάλο πιάτο και πριν προλάβεις να καταλάβεις τη γεύση της έχει εξαφανιστεί. Αμέ το άλλο; Πας με μια παρέα 6 ατόμων και παραγγέλεις κεφτεδάκια, τυροπιτάκια και όλα τα εις «άκια» και σου σερβίρουν μέσα στο πιάτο 5! Ρε παιδιά ο έκτος τι θα φάει; Το… πιάτο; Βάλτε 6 και χρεώστε ένα παραπάνω που να πάρει και να σηκώσει! Μια φορά είχαμε πάει οικογενειακώς σε μια ταβέρνα στην Κώμη και παραγγείλαμε κουτσομούρες… Ήμασταν 5 άτομα και μας έφεραν 4 και μάλιστα η μία ήταν πολύ μικρή.
Δυστυχώς ακούγονται κατά καιρούς τέτοιου είδους παράπονα αλλά το κακό ξέρετε ποιο είναι; Ότι τα λέμε μεταξύ μας και δεν εκφράζονται εκεί που πρέπει, δηλαδή στον ιδιοκτήτη της ταβέρνας ή του εστιατορίου.
