Τις δυο τελευταίες μέρες τα φώτα της επικαιρότητας έχουν στραφεί στην κάθοδο των κροατών χούλιγκανς που τα έκαναν γυαλιά καρφιά έξω από το γήπεδο της ΑΕΚ. Γνωστά τα περιστατικά που προηγήθηκαν και ακολούθησαν, με την τραγική απώλεια ενός παλληκαριού. Άλλη κουβέντα δεν είχαμε, προχτές και χτες, από το να συζητάμε το θέμα, καθώς δεν είναι και μικρή υπόθεση από τη μια στιγμή στην άλλη να χάνεται ένας άνθρωπος και μάλιστα χωρίς αφορμή και αιτία…
Και, ως συνήθως, για μια ακόμα φορά εκ των υστέρων ψάχνουμε ή καλύτερα ψάχνουν τι έφταιξε… Και τα συμπεράσματα βγαίνουν αβίαστα για τη συγκεκριμένη περίπτωση. Μόνο, τι να τα κάνεις τα συμπεράσματα εκ των υστέρων; Ο σκοπός είναι να τα βγάζεις εκ των προτέρων. Αντί επιμηθείς, προμηθείς. Και να 'ναι η πρώτη φορά; Όχι βέβαια. Έχουν προηγηθεί πολλά άλλα διαφορετικής μορφής με την ίδια τραγική κατάληξη. Και τι κάνουν οι αρμόδιοι πολιτικοί παράγοντες; Εκφράζουν τα ειλικρινή συλλυπητήριά τους. Χέστηκε η φοράδα στ’ αλώνι…
Και στην περίπτωση αυτή, όπως ομολογείται από όλους, οι ευθύνες έχουν ονοματεπώνυμο και έχουν σχέση με την αδιαφορία, που δεν είναι η πρώτη φορά που συναντάμε, στο δημόσιο τομέα κυρίως. Όπως λέγαμε παλιά «ζαμάν φου και πάνω τούρλα». Όσα πάνε κι όσα έρθουν. Ποιος θα κάτσει να σκάσει; Ε, αν χαθεί και καμιά ζωή δεν χάνεται ο κόσμος όλος…
Έτσι, οι όποιοι αρμόδιοι έβλεπαν τα λεωφορεία να περνούν με τα φασισταριά της Κροατίας και πέρα βρέχει και στο Αϊβαλί βροντά. Ένας δεν βρέθηκε να πει, ρε τι γίνεται εδώ; Και ενώ υπήρχε και έγκαιρη προειδοποίηση! Διέσχισαν ολόκληρη την Ελλάδα από πάνω μέχρι την καρδιά της, εντελώς ανενόχλητοι, μέσα στην τρελή χαρά. Και μάλιστα με οργανωμένο σχέδιο χιτλερικής έμπνευσης που θύμιζε τη «Νύχτα των κρυστάλλων». Και ας πούμε ότι οι υλικές ζημιές τρώγονται και μασιούνται. Ο θάνατος του παλληκαριού χωνεύεται;
Και δεν ήταν μόνο αυτό… Είχαμε περιστατικό και στη Θεσσαλονίκη με το ερώτημα «τι ομάδα είσαι;» και ανεξάρτητα τι απαντάς σε πλακώνουν στο ξύλο… Το αίμα του Άλκη βοά ακόμα.
Και ένα ερώτημα είναι πού θα καταλήξει όλη αυτή η βίαιη συμπεριφορά νέων παιδιών. Θα αρχίσουμε να σκοτωνόμαστε μεταξύ μας; Γιατί με την έξαρση βίας που παρατηρείται τον τελευταίο καιρό μη νομίσετε πως θα αργήσουμε. Ζαμάν φου και πάνω τούρλα;
Του Δημήτρη Φρεζούλη
