Για να μας δείξουν την "παιδική τους χαρά" μας κάλεσαν τα πιτσιρίκια στο Κάστρο, αλλά ευκαιρίας δοθείσης, μας προέτρεψαν και για κάτι άλλο.
“Θέλετε να σας πάμε στα σπίτια… κάδους;”, είπε ο 14χρονος Θοδωρής Κλήμης και μας οδήγησε με την παρέα του σε έναν, που ήταν δίπλα μας.
“Ελάτε εδώ, που είναι κοντά μας”. Βρεθήκαμε στην οδό Τζίβου, στη μέση περίπου ένα χάλασμα, λίγο πιο κάτω ένα οθωμανικό μνημείο, φουρτούνα μας... λίγο πιο κάτω ο κεντρικός δρόμος του Κάστρου, γεμάτος τουρίστες, άλλη… φουρτούνα κι αυτή.
“Ο Δήμος πήρε τους κάδους, δεν ξέρω γιατί”, συνεχίζει ο μικρός Θοδωρής, που ως μικρός λέει την αλήθεια. “Ε, οι μεγάλοι για να μην τα κουβαλήσουν πίσω από το RΕΧ, τα πετάνε εδώ.”
Το χάλασμα βρομάει και ζέχνει, ουδείς ενοχλείται, το σπίτι του είναι 50 μέτρα πιο κάτω. Η χολέρα ως γνωστόν… απεχθάνεται τις αποστάσεις. Ο μικρός Θοδωρής ξύνει το κεφάλι του: “Δεν καταλαβαίνω πώς σκέφτονται οι μεγάλοι.”.
Ο ίδιος δίνει τη λύση.”Ο Δήμος έχει ειδοποιηθεί, αλλά αδιαφορούν. Όμως και αύριο να τα καθαρίσουν σε μια βδομάδα θα είναι τα ίδια, εκτός κι αν φράξουν τις τρύπες στο χάλασμα”.
Ή τοποθετηθούν κάποιοι κάδοι, θα προσθέταμε εμείς, μέχρι να καταλάβουμε ότι το Κάστρο είναι ζωντανό μνημείο και αξίζει τον κόπο να κουβαλήσουμε τα σκουπίδια μας λίγο παρακάτω.
