«Αυτή είναι η Ελλάδα» η γνωστή… ιστορική φράση του Κώστα Σημίτη.
25 χρόνια τώρα όλοι έπλεκαν το εγκώμιο της Κιβωτού.
Όλοι συνωστίζονταν να συγχαρούν τον πατέρα Αντώνιο Παπανικολάου, για το έργο του στον τομέα της περίθαλψης και φροντίδας παιδιών, που τα είχαν, να μην μας σοκάρουν οι λέξεις αλλά οι ανθρώπινες πράξεις, για… πέταμα.
Ακόμα και ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος , που έγραψε γι’ αυτόν ένα κείμενο σπάνιου… μίσους.
Πριν λίγους μήνες θυμάμαι στο Αίπος τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής, να πλέκει το εγκώμιο της «Κιβωτού» και του ιδρυτού της.
Και… ξαφνικά ήρθε η αποκαθήλωση. Οι καταγγελίες, η δημόσια εκτέλεση του… παπά.
Δεν είναι εκτέλεση; Μα σε μια χώρα που δεν υπάρχει Δικαιοσύνη υπάρχουν δημόσιες εκτελέσεις, αλά Ιράν. Μόνο που εκεί έχουν την ατσουμπαλοσύνη να τις κάνουν δημοσία θέα, εμείς με… τάκτ.
Αν υπάρχει Δικαιοσύνη ζητώ κάποιον να μου την δείξει.
Κάποιοι κατήγγειλαν τον πατέρα Αντώνιο και στελέχη της Κιβωτού για άνομες πράξεις και πρακτικές. Αν το έκαναν, αν έπρεπε καλώς το έκαναν. Η σειρά τώρα είναι σαφής και διδάσκεται στο Λυκειακό μάθημα της, παλιά την λέγαμε πολιτική αγωγή. Η Αστυνομία κάνει έρευνα, συλλέγει στοιχεία, τα καταθέτει στην Εισαγγελία, ο Εισαγγελικός λειτουργός εφόσον τα στοιχεία είναι επαρκή, απαγγέλλει κατηγορία. Ακολουθεί Δίκη και εκεί κρίνεται το βάσιμο ή όχι της καταγγελίας.
Εδώ τι έγινε;
Υπήρξαν καταγγελίες, δεν υπάρχει ακόμα κατηγορία και πριν υπάρξει καν αυτή ο παπάς… εκτελέστηκε. Πριν την κατηγορία, του πήρανε ένα κτίριο που θα έδιναν στην Κιβωτό, του πήραν την περιουσία, δεν είχε… παράδες ούτε παλάτια, «Κιβωτούς» είχε, του την….κρατικοποίησαν, τον «αφόρισε» ο Αρχιεπίσκοπος πάσης Ελλάδος, και… Κιβωτού υποτίθεται και οι… εκτελέσεις συνεχίζονται.
Αλήθεια, είναι ανάγκη να γίνει καμιά δίκη; Θα γίνει δίκη; Χρειάζεται πιά;
Εγώ επειδή δεν είμαι… δικαστής, ούτε Εισαγγελέας, ούτε Αστυνομικός, ούτε περισσότερο άνθρωπος του… Θεού, έχει ο… καημένος τόσους εκπροσώπους ας του λείπω εγώ, έκανα τη δουλειά μου.
Δημοσιοποίησα αυτό που μου ζήτησε ο Γιώργης Μαργόνης, που κάτι μου θύμισε το πρόσωπο του από τα παλιά.
Ο 28χρονος Γιώργης ήταν κάποτε στην Κιβωτό στο Αίπος, εκεί μάλλον θα τον είδα σε κάποιο ρεπορτάζ. Παιδί οκταμελούς οικογένειας, μεγάλωσε στην Κιβωτό στην Αθήνα, τελείωσε το Λύκειο, τελείωσε την Ακαδημία Πλοιάρχων Οινουσσών και με φώναξε στα γραφεία ναυτιλιακής Εταιρείας, που ετοιμάζεται να μπαρκάρει.
Δείτε τι μου λέει. Ενημέρωσα και την Αθήνα αν την… ενδιαφέρει, αλλά δεν είδα προθυμία. Μέχρι χθες… πούλαγε το έργο του παπά, τώρα…πουλάει η εκτέλεση του.
Σταχυολογώ τα λόγια του Γιώργη Μαργόνη και βλέπω συνέχεια μπροστά μου το καθαρό του βλέμμα.
"Κύριε Τζούμα, δεν μπορώ να σιωπήσω, δεν καταλαβαίνω τι γίνεται, δεν πιστεύω λέξη από όσα καταμαρτυρούν στον πατέρα Αντώνιο.
Έζησα στην Κιβωτό, στην Αθήνα κυρίως, από 14 χρόνων. Αν δεν υπήρχε η Κιβωτός θα ήμουν ένα ΤΙΠΟΤΑ. Η μόνη αγάπη που γνώρισα στην ζωή μου ήταν η Κιβωτός, η μόνη οικογένεια που γνώρισα ήταν η Κιβωτός, ο πατέρας Αντώνιος είναι ο πατέρας μου, μόλις πήρα το πτυχίο από την Ακαδημία Οινουσσών σε εκείνον πήγα να το δώσω. Τι είναι αυτά που ακούγονται; Η Κιβωτός μου άλλαξε τη ζωή, είναι γεμάτη αξίες, δωρητές και εθελοντές. Εκεί μεγάλωσα με ασφάλεια, η Κιβωτός είναι το σπίτι μου, ο πατέρας Αντώνιος μια ζωή έτρεχε, ο πατέρας Αντώνιος μου έμαθε τον Θεό. Καταλαβαίνετε τι σημαίνει αυτό;"
Που να καταλάβω φίλε μου, άλλους… εκπροσώπους έχει ο Θεός εγώ ένας απλός δημοσιογράφος είμαι. Που το έζησε και αυτό. Έζησε και ζεί μια δημόσια εκτέλεση.
Υ.Γ.: Mέσα σ' αυτό τον ορυμαγδό ο Ανθυποπλοίαρχος Γιώργης Μαργόνης ζήτησε την βοήθεια του παπά Αντώνη να… μπαρκάρει. "Μέχρι και εδώ με βοήθησαν" είπε ο Γιώργης Μαργόνης, που έμεινε… ορφανός, αλλά σιγά μη στάξει η ουρά του γαϊδάρου. Ξαναδιαβάστε την ρήση του… Σημίτη.
