Παρακολουθώ όπως όλοι την προεκλογική διαδικασία, τα επιχειρήματα των Κομμάτων, τους προβληματισμούς των πολιτών, το κλίμα που υπάρχει.
Ομολογώ ότι με ευχαριστεί που κατακτήσαμε μετά από κόπους και χρόνο το επίπεδο να συζητάμε, να μην έχουμε ανάγκη την αφισορύπανση, τις θορυβώδεις συγκεντρώσεις των «κουβαλητών» αυτά που βλέπομε όλο αυτό το διάστημα στην γειτονική Τουρκία για παράδειγμα, που θυμίζουν Ελλάδα την δεκαετία του… 1980.
Θεωρώ ότι όπως και κάθε πολίτης κατέληξα στην συνειδητή επιλογή της ψήφου μου, που σε τελική ανάλυση είναι αυστηρά προσωπική και που μπορεί να μην ενδιαφέρει κανέναν.
Ούτε πρόθεση μου είναι να πώ στον άλλο τι να κάνει. Ούτε να γράψω το αυτονόητο ότι η ψήφος μας καθορίζει την ζωή μας.
Διότι όπως καλά μάθαμε και από την πανδημία, που μας έκλεισε σπίτι μας και από την Ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, που μας… έκλεισε τους διακόπτες του ρεύματος, η ζωή έχει… στραβές.
Και επειδή τα ταξίδια δεν γίνονται πάντα με μπουνάτσα, πολύ απλά στο καράβι πρέπει να έχει πάνω Καπετάνιο, όπως το μαγαζί έχει αφεντικό, όπως το σπίτι έχει κουμάντο. Οι συλλογικές ηγεσίες είναι για να παίζουμε… ποδόσφαιρο, όταν μετράει η ομάδα, που και αυτή όμως έχει το «δεκάρι» και τον γκολτζή της.
Πηγαίνοντας λοιπόν να ψηφίσω θα έχω στο μυαλό μου αυτό τον… χάρτη.
Δεν τον δημοσίευσε η… Τουρκία. Όχι τον δημοσίευσε στην Αγγλική της έκδοση η Γαλλική Le Monde. Και τον δημοσίευσε για να μας πληροφορήσει για τα αποτελέσματα των εκλογών στην… Τουρκία. Και την Χίο και τα νησιά του Αιγαίου τα είχε στον Νομό… Σμύρνης.
Και επειδή εμένα δεν με κάλυψε το… «λάθος συγνώμη» που είπαν στον διαμαρτυρόμενο Έλληνα Πρέσβη στο Παρίσι, αποσύροντας τον από την δημοσιότητα, ξέρω πολύ καλά ότι αυτό είναι καρφωμένο στα μυαλά της ηγεσίας των γειτόνων μας και αργά ή γρήγορα αυτό θα επιχειρήσουν να το κάνουν πράξη.
Πηγαίνοντας λοιπόν να ψηφίσω αφήνω κατά μέρος όλα τα άλλα. Όχι ότι δεν με νοιάζουν, ούτε τα υποτιμώ, οικονομικά, ασφαλιστικά, ακρίβεια κ.λ.π. αλλά εγώ κρατάω ΕΝΑ πράγμα από έναν πολιτικό, που ομολογώ ότι «δεν του το είχα».
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι αυτός ο Έλληνας Πρωθυπουργός, που έπεισε την Γαλλία, την πυρηνική δύναμη Γαλλία να υπογράψει διμερή συμφωνία με την Ελλάδα, πως σε περίπτωση παραβίασης των συνόρων μας θα σταθεί στρατιωτικά στο πλευρό μας, υπερασπίζοντας τα σαν δικά της.
Και επειδή ο Σύριζα επέλεξε η κεντρική προεκλογική του ομιλία στη Χίο, να γίνει από τον υποψήφιο Βουλευτή Επικρατείας επίτιμο Αρχηγό ΓΕΕΘΑ Ναύαρχο Αποστολάκη, που προανήγγειλε ότι αν κυβερνήσει το Κόμμα του θα ιδρύσει υφυπουργείο Αμυντικής Βιομηχανίας, λες και είχαμε έλλειψη … υφυπουργείων, θέλω απλά να επισημάνω ποιοί έκλεισαν την ανθούσα Ελληνική Βιομηχανία Όπλων αλλά και το γεγονός ότι πάλι ο Κυριάκος Μητσοτάκης, που πάλι «δεν το είχα» έκλεισε την αμυντική συνεργασία Ελλάδας – Ισραήλ, με ότι ειδικό βάρος σημαίνει αυτή η χώρα.
Πηγαίνοντας λοιπόν να ψηφίσω θα έχω στο μυαλό μου τον εικονιζόμενο χάρτη, διότι όσο και να είχα αυτό τον ευγενή πόθο στη ζωή μου, η ρημάδα η χώρα που γεννήθηκα δεν συνορεύει με το… Βέλγιο.
Υ.Γ.: Σίγουρα είναι μακράν η καλύτερη προεκλογικά «ατάκα». Αναφερόμαστε στην δήλωση του Α. Μιχαηλίδη για τον Γ. Καμίνη. "Αν ο κ. Καμίνης πίστευε πράγματι ότι το ΠΑΣΟΚ θα πάρει έδρα στη Χίο, θα κατέβαινε ο ίδιος υποψήφιος. Σοφά σκεπτόμενος, όμως, δεν το έκανε!"
