
Άντε και πέρασε αδέλφια η μια μέρα, άλλη μια μας έμεινε και σπατσάραμε από το… εθνικό πένθος. Μετά άντε να μας πιάσει το… Ευρωπαϊκό.
Στο μεταξύ όσους πάρει ο χάρος, μέχρι να τολμήσουμε να δούμε την αλήθεια κατάματα. Στην Ευρώπη, στην επόμενη γενιά, που έρχεται, δεν θα δουλεύει χειρωνακτικά ΚΑΝΕΙΣ. Τα εργατικά χέρια είναι στην Ασία και την Αφρική. Ή τους δίνουμε την δυνατότητα να ζήσουν στον τόπο τους, κάτι που όμως συνιστά δικαιώματα και να μην τους πίνουμε το αίμα και τους φυσικούς πόρους, εκτός αν η Αγκλιτέρα για παράδειγμα έγινε υπερδύναμη από τον… ορυκτό της πλούτο ή θα καβαλάνε τα πλοία και θα πνίγονται στη Μεσόγειο.
Ή οργανώνουμε διαύλους νόμιμης εισόδου και εργασίας στην δύση ή θα μας έρχονται παράνομα και άντε να δούμε πόσους νεκρούς αντέχουμε.
Θυμίζω την απάντηση του Αραφάτ στην υπερδύναμη του Ισραήλ. Η χώρα μου διαθέτει το μεγαλύτερο υπέρ όπλο, τις… μήτρες των γυναικών της. Αργά ή γρήγορα εμείς θα είμαστε οι πολλοί άρα οι νικητές.
Η Αφρική λοιπόν και η Ασία έχουν το δικό τους υπέρ όπλο. Θα μας γεμίζουν πτώματα, που εμείς δεν αντέχουμε. Μέχρι να ξυπνήσουμε, αν αυτό γίνει ποτέ και οργανώσουμε την νόμιμη είσοδο τους χτυπώντας τα κυκλώματα των λαθρεμπόρων, δίνοντας στην συνέχεια αγώνα αιώνων να τους αλλάξουμε πολιτιστικό και πολιτισμικό επίπεδο, με δεδομένο ότι είναι εμποτισμένοι μέχρι του μεδούλι από μια θρησκεία, τρόπο ζωής, της εποχής του λίθου.
Στα δικά μας σημειώσαμε μια νίκη. Σκεπάστηκε η πινακίδα βγαίνοντας από το Αεροδρόμιο και έτσι ένας ξένος άνθρωπος δεν θα πηγαίνει Νοτιόχωρα από εκεί που δεν μπορεί. Απομένει να καταλαβαίνει και την άλλη πινακίδα που είς άπταιστον ελληνικήν πληροφορεί ότι ο Καρφάς βρίσκεται βόρεια.
Κατά τα άλλα απομένει η αφόρητη σκόνη, η βρώμα του Βιολογικού και τα μαγαζιά που πασκίζουν να ζήσουν στην Λεωφόρο Ενώσεως της απελπισίας με τα… έργα. Διότι φαίνεται ότι τα δύο αυτά είναι δοχεία συγκοινωνούντα.
Δεκτός εδώ ο αντίλογος. Να μην γίνονται έργα; Να γίνονται αλλά έχουν ημερομηνία λήξεως και παραδόσεως; Και μετά, αν υπολογίσει κανείς ότι θα πρέπει να αρχίσουν τα αντίστοιχα για τον χώρο στάθμευσης απέναντι από του Κώττη, συγνώμη έχει υπολογίσει κανείς πόσα χρόνια θα κρατήσει όλο αυτό το ράβε - ξήλωνε στην παραλιακή; Μετά έχει υπολογίσει ότι τουλάχιστον για φέτος έχει καταδικαστεί σε θάνατο η παραλιακή ζώνη από την Λευκωνιά μέχρι την Αγιά Φωτιά; Μιλάμε για δεκάδες επιχειρήσεις που έχουν εκτελεστεί εν ψυχρώ. Το έχουν αντιληφθεί;
Αν υπάρχει λύση; Βεβαίως. Ασφυκτικό χρονοδιάγραμμα. Σωστή σήμανση. Βρέξιμο των δρόμων να καταπολεμηθούν τα νέφη της σκόνης, ρύθμιση της κυκλοφορίας από τροχονόμους. Άνοιγμα εξ ολοκλήρου της Ιωάννου Χρήστου που κανείς δεν κατάλαβε τι… κόκκαλα έχει και έχει τον… ατέλειωτο.
Επίσης οι επιχωματώσεις στον διάδρομο επεκτάσεως του Αεροδρομίου, χρονοδιάγραμμα έχουν ή θα τελειώσουν στις μεθεπόμενες εκλογές;
Τέλος ένα ηλίθιο ερώτημα. Όταν έφτιαχναν το δάπεδο στο Φράγμα δεν ήξεραν ότι θα τοποθετήσουν σωλήνες με εσωτερικά όργανα μέτρησης; Έπρεπε να τελειώσει και να αρχίσουμε πάλι το… τρύπημα; Και όχι τίποτα άλλο, το έχουμε και… εγκαινιάσει το έργο.
Υ.Γ.: Στην ένθετη φωτογραφία ο φωτισμός στην οδό Πατελίδα. Μπράβο ξανά στον Δήμο Χίου.









































