
Ήταν 12 Ιαν του 2007 . Μια μέρα σαν τις άλλες . Από το μετρό της Νέας Υόρκης κατέβηκε ένας άνδρας φορώντας τζίν παντελόνι και στέκεται σε μια γωνία δίπλα στην είσοδο του μετρό . Βγάζει
από μία θήκη το βιολί του και αρχίζει να παίζει. Κατά την διάρκεια των 45 λεπτών που έπαιξε δεν τον πρόσεξε κανένας. Κανείς δεν πρόσεξε ότι ο μουσικός αυτός ήταν ένας από τους καλύτερους
βιολιστές του κόσμου, ούτε και έδωσε σημασία στους ήχους του οργάνου του. Ένα strantivarius του 1713 η αξία του οποίου , εκτιμάται από τους ειδικούς ότι ξεπερνά τα 3,5 εκατομμύρια δολάρια . Ναι . Ο άνδρας αυτός ήταν ο διάσημος βιολονίστας Joshua Bell.
Λίγες ημέρες αργότερα ο Bell έπαιξε στη symphony hall της Βοστώνης και την ημέρα εκείνη οι καλύτερες θέσεις κόστιζαν 1.000 δολ. η μια. Η εμπειρία στο μετρό καταγράφηκε σε video.Η
πρωτοβουλία αυτή ήταν της Washington Post και είχε σκοπό να επισημάνει τη διαφορά που υπάρχει ανάμεσα στη πραγματική αξία που έχουν πρόσωπα και πράγματα και σε αυτήν που έχουν
‘’προιόντα με ετικέτα’’ .Ο Joshua Bell στο μετρό ήταν ένα έργο τέχνης χωρίς ‘’ετικέτα’’.
Μήπως όμως το ίδιο δεν συμβαίνει και στη ζωή μας; Ενώ μερικές στιγμές είναι μοναδικές ,εμείς τις προσπερνάμε αδιάφορα. Προσέχουμε μόνο αυτά που έχουν ’’ ετικέτα ‘’και αδιαφορούμε για
αυτά που μας προσφέρουν δωρεάν. Όμως αυτά που έχουν ‘’ετικέτα’’ είναι και αυτά που αξίζουν;
Μήπως τα καλύτερα είναι εκείνα που προσφέρονται δωρεάν γι αυτό και δεν αγοράζονται; Μπορείς να αγοράσεις τη φιλία ,την εκτίμηση. την στοργή ,την αγάπη ; Αγοράζεται με οτιδήποτε η αφοσίωση ,
το απαλό χάδι ,ένα γλυκό φιλί, ένα χαμόγελο , μια τρυφερή αγκαλιά; Μπορείς να αγοράσεις μια ηλιαχτίδα, μια σταγόνα βροχής ; Ασφαλώς όχι. Γιατί παρά το γεγονός ότι είναι ανεκτίμητα προσφέρονται εντελώς δωρεάν .Η αυθόρμητη κίνηση ενός παιδιού που τρέχει να χωθεί στην
αγκαλιά σου και να φτιάξει με τα χεράκια του ένα κολιέ γύρω από το λαιμό σου ,δεν πωλείται σε κανένα κοσμηματοπωλείο .Ο αέρας που αναπνέουμε, το κρυσταλλένιο νερό που αναβλύζει από τη
πηγή ,το γαλάζιο του ουρανού και της θάλασσας ,τα δέντρα και τα λουλούδια προσφέρονται από τη φύση δωρεάν .Αν σκεφτούμε με περισσότερη σωφροσύνη τότε σίγουρα θα βρούμε το χρόνο που
απαιτείται για να χαρούμε όλα αυτά τα ανεκτίμητα δώρα που μας προσφέρονται χωρίς αμοιβή. Απολαύστε τις στιγμές της τρυφερότητας που μας δίνει η αγάπη .Είναι μοναδικές .Ας είμαστε πιο προσεκτικοί με ότι μας περιβάλλει και ας νιώσουμε ευγνωμοσύνη για όλα αυτά που τόσο απλόχερα μας χάρισε η φύση και εμείς τα περιφρονούμε.

































