Μην το δείτε πεσιμιστικά, μένει πολύς δρόμος και πρέπει να το παλέψουμε, αλλά είναι λάθος να μην βλέπουμε την πραγματικότητα και την καταιγίδα που έρχεται. Από τη Δευτέρα έκλεισε ένα ιστορικό μαγαζί παιχνιδιών του Πυκνή στην Απλωταριά. Φυσικός κύκλος μπορεί να πεί κανείς, ναι, αλλά ο μικρός Πυκνής που το έκλεισε, φεύγει στην Αμερική. Είδε κανείς στην Απλωταριά ποτέ τόσα μαγαζιά ξενοίκιαστα; Παίζουν ρόλο βέβαια και κάποιοι ιδιοκτήτες που βρίσκονται στην… καρακοσμάρα τους, αλλά ο μαρασμός επεκτείνεται και στις παρόδους, που τα ενοίκια δεν ήταν ποτέ υψηλά. Το μεσημέρι συζήταγα με κυρία που διατηρεί κατάστημα. Σπουδάζει τρία παιδιά, εκείνη ξέρει πως τα βγάζει πέρα. Δεν την ενοχλεί η δουλειά, την εξοργίζει η σφαγιαστική φορολογία, αλλά το πρόβλημα της είναι άλλο. Τα παιδιά μου αγαπούν το νησί, θέλουν να μείνουν εδώ, μας είπε, αλλά που θα δουλέψουν; Από τώρα κοιτάζουν αγγελίες στο εξωτερικό και το δέλεαρ είναι μεγάλο. Τελικά τι κατάφερα στη ζωή μου, έφτυσα αίμα, σπούδασα τρία παιδιά και θα φύγουν στην ξενιτιά. Αλήθεια τι απαντά κανείς σ’ αυτή τη μάνα;
To νησί μας πεθαίνει και όποιος δεν το βλέπει τον εμποδίζει η μύτη του κι’ ας μην είναι όπως το Τσίπρα, που ως γνωστόν ξεπέρασε τον… Πινόκιο. Μπροστά μας βρίσκονται δύο χαριστικές βολές, που αν τις αφήσουμε να καρφωθούν στο κεφάλι μας, αύριο δεν θα υπάρχει. Πρώτη βολή, η κατάργηση του ΝΑΤ. Το μισό νησί ζεί από τις συντάξεις του. Αν αυτές πέσουν στο μισό, γιατί εκεί το πάνε, αυτό πέρα από τα άλλα σημαίνει ότι η αγορά θα χάσει τη μισή της αγοραστική δύναμη. Αυτό αν το δεί κανείς σε συνδυασμό με την κρίση στη ναυτιλία, είναι απασφαλισμένη χειροβομβίδα στην κυριολεξία. Η δεύτερη χαριστική βολή λέγεται κατάργηση της αναγκαστικότητας στην ΕΜΧ. Το μαστίχι είναι όπως τη ναυτιλία, φέρνει στην πατρίδα συνάλλαγμα και ζεί τη Χίο μαζί με την προπέλα. Είναι θετικό ότι και οι δύο τοπικοί Βουλευτές είναι ενάντιοι, ο δε Ανδρέας Μιχαηλίδης, δεσμεύθηκε δημόσια ότι αν τεθεί θέμα από την παρούσα Κυβέρνηση θα το καταψηφίσει, όμως δεν αλλάζει η ουσία, θέμα υπάρχει, τίθεται και κουβεντιάζεται. Και δεν κουβεντιάζεται κάτι απλό, συζητείται η επιστροφή του νησιού στην εποχή της… Μαόνα, οι μικροί μαστιχοπαραγωγοί και μιλάμε για το 80% θα εξαφανιστούν, θα δουλεύουν για ένα ξεροκόμματο. Και τα δύο αυτά ζητήματα δεν χωρούν μεγάλες αναλύσεις, είναι απόλυτα, όπως απόλυτο είναι ότι τίποτα δεν τελείωσε. Και η διάλυση του ΝΑΤ μπορεί να μην περάσει και η αναγκαστικότητα να μείνει. Αρκεί αρχής γενομένης από την Πέμπτη να ξεσηκωθούν και οι πέτρες.
Υ.Γ Στην αρχή ήρθαν τα… αθώα τουρκικά σήριαλ, τώρα ήρθε και ο πρώτος τούρκος καναλάρχης να ζητά πανελλαδική άδεια. Διεθνής διαγωνισμός γαρ… το είπε και ο Πρωθυπουργός, με τίμημα μόνο το χρήμα. Με το καλό να έρθουν και στο Αιγαίο, δεν θα αργήσουν. Σιγά να μην πάει η ΑΛΗΘΕΙΑ ΤV στους διαγωνισμούς τους. Το μόνο που μπορεί να τους πετάξει στα μούτρα είναι ιστορία 30 χρόνων ενημέρωσης. Χρήμα δεν υπάρχει, το έχουν οι τούρκοι. Ας τα πάρουν όλα σιγά – σιγά λοιπόν να ξεμπερδεύουμε. Τελικά οι άνθρωποι ήταν Σύριζα… όνομα και πράγμα.
