Ο χρόνος δεν τελειώνει, τελείωσε. Δεν τελείωσε μόνο η υπομονή του κόσμου, δεν βγαίνουν και τα νούμερα. Ήδη την κυβερνητική αναβλητικότητα δεν την αντέχουν ούτε τα τοπικά στελέχη του Σύριζα, η πίεση είναι ασφυκτική από τον κυβερνητικό βουλευτή, η αντιπολίτευση από το Νότη Μηταράκη αφόρητη, ο δε Δήμαρχος δεν χάνει ευκαιρία να καυτηριάζει την κυβερνητική αδράνεια.
Ένας άλλος εφιάλτης είναι τα νούμερα, ενώ αρχίζουν οι καυτοί μήνες του καλοκαιριού. Οι μετανάστες – πρόσφυγες που φεύγουν είναι ελάχιστοι ενώ σχεδόν μέρα παρά μέρα κάθε βάρκα που φτάνει από τα απέναντι τουρκικά παράλληλα αριθμεί από 40 έως 55 άτομα.
Συνεπώς η ώρα των αποφάσεων έφτασε, πρώτα από όλα από μεριάς κυβέρνησης.
Η Σούδα απλώνεται στη θάλασσα και πρέπει να κλείσει άμεσα, συνεπώς πρέπει να φύγει το άσυλο από την π. ΒΙΑΛ και να αδειάσει χώρος, ενώ ταυτόχρονα να δημιουργηθεί «Προαναχωρησιακό Κέντρο» είτε μέσα στη ΒΙΑΛ (κάτι που «κλοτσάει» η ΕΛΑΣ) ή στο χώρο του πρώην ΧΑΔΑ.
Μετά την κυβέρνηση ακολουθούν οι αποφάσεις του Δήμου. Ήδη η Διαπαραταξιακή Επιτροπή για το Προσφυγικό πρέπει να «μιλήσει» και δεν μπορεί να είναι γενική και αφηρημένη.
Κοντολογίς, ήρθε η ώρα των αποφάσεων και για την κυβέρνηση και για το Δήμο.
Μπορεί οι αποφάσεις να είναι σκληρές, σίγουρα δεν θα αρέσουν σε όλους, πρέπει όμως να υπάρξουν. Αλλιώς το απόλυτο μηδέν, που κυριαρχεί σήμερα, είναι καταστροφικό.
