"Όλοι οι παράνομοι μετανάστες που διασχίζουν την Τουρκία και φθάνουν στα ελληνικά νησιά από τις 20 Μαρτίου 2016 και μετά θα επιστρέφονται στην Τουρκία...
...Όσοι μετανάστες δεν καταθέτουν αίτημα ασύλου ή αυτοί των οποίων οι αιτήσεις κρίθηκαν ακατάλληλες θα επιστρέφουν στην Τουρκία. Τουρκία και Ελλάδα, βοηθούμενες από τις ευρωπαϊκές αρχές και τις αρμόδιες υπηρεσίες, θα λάβουν τα απαραίτητα μέτρα και θα προχωρήσουν στις απαραίτητες διμερείς συμφωνίες. Σε αυτές περιλαμβάνεται η παρουσία Τούρκων αξιωματούχων στα ελληνικά νησιά και Ελλήνων αξιωματούχων στην Τουρκία από τις 20 Μαρτίου 2016 και μετά, προκειμένου να διασφαλιστεί η ορθή λειτουργία και των κέντρων υποδοχής. Το κόστος της επιστροφής των παράνομων μεταναστών θα καλυφθεί από την Ε.Ε."
Αυτό είναι το τμήμα της συμφωνίας Ε.Ε. - Τουρκίας για τους παράνομους μετανάστες που αφορά στα νησιά. Και αυτό ερμηνεύεται από τον υπουργό και τον πρωθυπουργό (στην ομιλία του προς την κοινοβουλευτική του ομάδα) ότι η συμφωνία δεν επιτρέπει την απομάκρυνση των παράνομα εισελθόντων μεταναστών στην ελληνική ενδοχώρα.
Δύο παρατηρήσεις επ' αυτών:
Πρώτον, η συμφωνία σε κανένα σημείο δεν απαγορεύει μετακίνηση. Μιλάει για κέντρα υποδοχής και για αιτήματα ασύλου που κρίνονται είτε θετικά είτε αρνητικά. Άλλωστε, πώς είναι δυνατόν να υπάρχει μία διακρατική συμφωνία τόσο ετεροβαρής για τους πολίτες της ίδιας χώρας, αφού, κατά την κυβερνητική ερμηνεία, οι νησιώτες ουσιαστικά μετατρέπονται σε β΄ κατηγορίας πολίτες, αναλαμβάνοντας όλο το βάρος του μεταναστευτικού; Πώς είναι δυνατόν να δίνεται, από τα πιο επίσημα χείλη, τέτοια ερμηνεία η οποία αυτόματα μετατρέπει τα ακριτικά νησιά σε χώρους μόνιμης εγκατάστασης απροσδιορίστου αριθμού παράνομων μεταναστών, με τεράστιες κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές επιπτώσεις; Δεύτερον. Η συμφωνία Ε.Ε. - Τουρκίας είχε πανηγυριστεί από τον πρωθυπουργό ως μεγάλη διπλωματική επιτυχία. Και έρχεται τώρα ο ίδιος να διακηρύξει ότι η συμφωνία ισχύει μόνον εφόσον οι παράνομα εισελθόντες μετανάστες παραμένουν στα νησιά. Τι ακριβώς λοιπόν πανηγύριζε; Την "επιτυχία" του ότι κατάφερε να χωρίσει τον ελλαδικό χώρο σε δύο κατηγορίες; Σ' αυτόν που θα σηκώσει ΟΛΟ το βάρος του μεταναστευτικού και σ' αυτόν που βιώνει το πρόβλημα μέσα από τα δελτία ειδήσεων;
Στην ουσία από τα πλέον επίσημα χείλη γίνεται αποδεκτό ότι ο νησιωτικός χώρος είναι κάτι διαφορετικό από την υπόλοιπη ενδοχώρα. Το να εισέλθει κανείς παράνομα στα νησιά διέπεται από συμφωνίες - άρα και νομικό στάτους - που παύουν να ισχύουν όταν απομακρυνθεί και πάει σε άλλο μέρος της ελληνικής επικράτειας.
Επομένως οι ισχυρισμοί αυτοί δεν είναι μόνον νομικά και πολιτικά έωλοι, αλλά και εξαιρετικά επικίνδυνοι σε μία εποχή που εγείρονται αμφισβητήσεις θεμελιωδών συνθηκών.
Ο μαιτρ των διαπραγματεύσεων για άλλη μία φορά παγιδεύτηκε και για άλλη μία φορά το κόστος το μεταθέτει επιλεκτικά στις πλάτες μας.