Ως γνωστόν οι συνεχιστές της διπλωματίας του Φαναρίου δεν είμαστε εμείς αλλά οι… Τούρκοι. Όταν το σκάφος έχει μια μεγάλη τρύπα να μπάζει, σχέσεις με ΗΠΑ, το πλήρωμα φροντίζει να κλείσει τις άλλες μικρές τρύπες και μια απ’ αυτές ήταν οι δύο έλληνες στρατιωτικοί αιχμάλωτοι.
Αφού λοιπόν χαρούμε γι’ αυτό και κυρίως να αισθανθούμε υπερήφανοι για την αρμόζουσα σε έλληνες Αξιωματικούς συμπεριφορά των δύο απελευθερωθέντων, οφείλουμε να προβληματιστούμε για την συνέχεια.
Ποιά θα είναι αυτή; Θα κλείσει την μεγάλη τρύπα ο Ερντογάν ή θα την αφήσει ανοιχτή;
Αν συμβεί το πρώτο δεν θα μας επηρεάσει, αν όμως συμβεί το δεύτερο πρέπει να προετοιμαστούμε σε… αντίποινα.
Ποιά θα είναι αυτά; Μα να ανοίξει η κάνουλα των 3 εκατομμυρίων Σύρων και άλλων, που περιμένουν στην Τουρκία. Αν αυτοί μας κατακλύσουν η Τουρκία δεν θα το κάνει για να αποτελειώσει την Ελλάδα, αλλά να πιέσει τον Τράμπ μέσω της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Το πρόβλημα το δικό μας είναι εκ των πραγμάτων Ευρωπαϊκό και αν η Τουρκία κλείσει τις Αμερικάνικες βάσεις, οι ΗΠΑ δεν έχουν άλλο τρόπο ασφαλούς μετεγκατάστασης πλην των χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Αν δεν εξετάσουμε το σενάριο αυτό και μείνουμε μόνο στην απελευθέρωση των δύο στρατιωτικών σημαίνει ότι… τσάμπα οι Φαναριώτες διπλωμάτες ήταν Ελληνες.
Υ.Γ. Μπορεί η Παναγιά μας να έβαλε το χέρι της στην απελευθέρωση. Εκείνοι που το έβαλαν σίγουρα ήταν οι Αμερικάνοι, που παρέδωσαν μια λίστα αιχμαλώτων, που πρέπει άμεσα να απελευθερωθούν, ανάμεσα τους και οι δύο δικοί μας με πρώτο στη λίστα βέβαια τον δικό τους Πάστορα.
