Τόσο καιρό, από τον Μάρτη δηλαδή και εδώ, τουτέστιν από τότε που καταλάβαμε «τι εστί βερύκοκο», συγνώμη, τι σημαίνει κορωνοϊός, η προσοχή όλων στράφηκε στο να δημιουργηθεί εμβόλιο. Ένα εμβόλιο το οποίο θα καταπολεμούσε τον διαβολοϊό και θα τον έστελνε στο πυρ το εξώτερο… Και βέβαια η δημιουργία ενός τέτοιου εμβολίου για έναν τόσο περίπλοκο και θανατηφόρο ιό δεν ήταν εύκολη υπόθεση, όλοι το καταλαβαίναμε…
Έτσι οι μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες έβαλαν τα δυνατά τους μέσω των ερευνητών - επιστημόνων τους, με αποκλειστικό στόχο και σκοπό το εμβόλιο. Και επειδή δεν ήταν και… αβγό να το ρουφήξουν από τη μια στιγμή στην άλλη, όπως ήταν λογικό και επόμενο, μέχρι να το ταιριάξουν πέρασαν κάποιοι μήνες.
Και, όλο αυτό το διάστημα, τα φώτα της επικαιρότητας, εκτός από τον κορωνοϊό που θέριζε, έπεσαν και στις προσπάθειες της δημιουργίας του εμβολίου… Δοκιμές επί δοκιμών και χαραμάδες αισιοδοξίας ότι όπου να ‘ναι το φτιάχνουμε και γλυτώνουμε, μέχρι που φτάσαμε στο χτες και ανακοινώθηκε ότι δυο - τρία εμβόλια πληρούν τις προϋποθέσεις για να μας προστατεύσουν από τον ιό… Μάλιστα στη Μεγάλη Βρετανία θα ξεκινήσουν άμεσα και οι εμβολιασμοί…
Και ενώ τόσο καιρό τα βλέμματά μας ήταν στραμμένα προς τα εμβόλια, τώρα που δημιουργήθηκαν αρχίσαμε να αναρωτιόμαστε αν πρέπει να τα κάνουμε ή όχι… Και το δίλημμα αρχίζει και γιγαντώνεται καθώς μπορεί να υπάρχουν οι διαβεβαιώσεις ότι είναι αποτελεσματικά αλλά, λογικό επόμενο είναι να είμαστε και επιφυλακτικοί… Και σε πρόσφατη δημοσκόπηση που έγινε οι μισοί είναι υπέρ του εμβολιασμού και οι άλλοι μισοί κατά… Γιατί όμως είμαστε επιφυλακτικοί ή υπερασπιστές; Τι γνώση και τι σχέση έχουμε εμείς με τα εμβόλια;
Είναι πολλά τα ερωτήματα και το δίλημμα υπαρκτό. Αλλά ας έρθουν και τα ξαναλέμε… Και ας κάνουμε ό,τι μας φωτίσει η γκλάβα μας. Αν και θα έχει δοκιμαστεί πια και μπορεί να είμαστε καλύτερα πληροφορημένοι.
Του Δημήτρη Φρεζούλη
