Το Ειδικό Σχολείο υπάρχει αλλά σε... μακέτες. Ο Σύλλογος Γονέων διαμαρτύρεται, αλλά εμείς θελήσαμε να διαπιστώσουμε το πρόβλημα στην πράξη, κάτι, που κάναμε σήμερα σε επιτόπια επίσκεψη, στα Εδικά Σχολεία, το Εργαστήριο Εδικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης Και Κατάρτισης, που φοιτούν 30 παιδιά από 14 έως 23 χρόνων, με 18 εκπαιδευτές και το Ειδικό Δημοτικό Σχολείο, με 24 μαθητές και 6 διδάσκοντες.
Οι γονείς έχουν δίκιο, μας λέει ο Διευθυντής του Ε.Ε.Ε.Ε.Κ.Κ., Γιάννης Νικήτας, τους υποσχέθηκαν Σχολείο, είδαν και τις μακέτες αλλά… μας προέκυψε η κρίση. Σήμερα συστεγαζόμαστε σε ένα χώρο, εμείς, το Εδικό Δημοτικό και το ΚΕΚΥΚΑΜΕΑ, για τη δράση του οποίου έγινε το κτήριο. Μας λείπουν χώροι για δραστηριότητες παρά την επέκτασή μας σε δύο προκάτ αίθουσες. Παρά τις δυσκολίες βέβαια, η δουλειά που γίνεται εδώ είναι πολύ σοβαρή, δουλειά που φαίνεται και άλλη όχι. Για παράδειγμα την Πέμπτη αναχωρούμε για την Τουρκία, όπου θα αδελφοποιηθούμε με ένα Ειδικό Σχολείο, πρέπει να το παλέψουμε, χρειαζόμαστε κτήριο, αλλά μήπως άλλα Σχολεία δεν έχουν αντίστοιχα προβλήματα;
Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε και ο Διευθυντής του Εδικού Δημοτικού Σχολείου, Δημήτρης Ζύμαρης. Το κτηριακό μας ταλανίζει, μας είπε, αλλά κυρίως το πρόβλημα είναι η αβεβαιότητα. Το κτήριο ανήκει στο Νοσοκομείο, κάθε χρόνο ζούμε με το άγχος μην μας πουν "είναι η τελευταία σας χρονιά βρείτε χώρο", τότε θα φανεί, πιστέψτε με, το μέγεθος του προβλήματος. Αυτό πάντως που δεν κρύβεται είναι το μέγεθος της ειδικής δουλειάς, στην κυριολεξία, που γίνεται στα δύο Σχολεία. Φεύγοντας, παρακολουθήσαμε τους μαθητές του Ε.Ε.Ε.Ε.Κ.Κ. να μαθαίνουντουρκικά τραγούδια, παρακαλούμε, για να τα τραγουδήσουν την Παρασκευή στη Σμύρνη, στην επίσκεψή τους στο αδελφό Σχολείο της τουρκικής μεγαλούπολης.
