
Δύο χρόνια κοντεύουν που ανέλαβε μετά Βαίων και κλάδων η δημοτική αρχή Μαλαφή.
Θυμάμαι τους έξαλλους πανηγυρισμούς το βράδυ των εκλογών την δεύτερη Κυριακή, όλων εκείνων που προέταξαν την κατεδάφισή μου από το συμφέρον του τόπου μας και φυσικά η ευχή μου εκείνο το βράδυ ήταν να μην το μετανοιώσει ο Χιώτικος Λαός.
Επιγραμματικά τώρα.
20 μήνες μετά η Χίος καμένη και μεταφορικά και κυριολεκτικά.
Ανταποδοτικά και νερό στο Θεό με απίστευτες χρεώσεις, μία Χίος δύο χρόνια μέσα στην βρωμιά που έχασε την λάμψη της, ντόπιοι δε και επισκέπτες αποστρέφουν το πρόσωπό τους.
Εικόνες τριτοκοσμικές. Η ανακύκλωση από ηγέτιδα δύναμη σε όλο το Αιγαίο διέλυσε και γίναμε ουραγοί και επαίτες. Φθηνές δικαιολογίες σε κάθε δημοτικό συμβούλιο από ένα σερνάμενο ταχυδακτυλουργό δήμαρχο και τα μουσικά του όργανα, με σωρεία γελοίων ψεμάτων που δεν αντέχουν πλέον κριτικής ότι τα οικονομικά φταίνε, ότι βρήκαν χάος, ότι, ότι, ότι, αρλουμπολογία μπορεί κανείς να φανταστεί για να δικαιολογήσουν τα απίστευτα ψέματα τους και τα παραμύθια που σερβίρουν σε όσους ξεγέλασαν και υφάρπαξαν την ψήφο τους.
Παρουσιάζουν τα έργα μας ως δικά τους για να δείξουν ότι κάτι κάνουν όταν δεν έχουν δημοπρατήσει δύο χρόνια ένα ευρώ νέο έργο, ο δε στρατηγικός σχεδιασμός που αφήσαμε 2024-2029 με εγκεκριμένα ποσά 70.000.000 δεν είναι σε θέση να τον υλοποιήσουν παίρνοντας κινέζικες απαντήσεις ο προϊστάμενος της διαχειριστικής αρχής από τον κ.Μαλαφή.
Με απλά Ελληνικά παρέλαβαν ένα καλοκουρδισμένο δήμο, με δρομολογημένα τα πάντα και δυστυχώς βιώνουμε το απόλυτο χάος.
Η γνωστή βέβαια αστεία καραμέλα ότι για όλα φταίνε οι προηγούμενοι έχει γίνει επιθεώρηση. Η κατάσταση βέβαια είναι άκρως επικίνδυνη για την συνέχεια γιατί η Χίος σε δύο περίπου χρόνια έχει απωλέσει, την ασφάλεια της, το νοικοκυριό της, την σοβαρότητά της, την εκτίμηση της από τα κέντρα εξουσίας, την αισιοδοξία της για το μέλλον και πολλά ακόμα, με ένα δήμαρχο και μια δημοτική αρχή ανίκανοι να δώσουν λύσεις ασχολούμενοι μόνο με την κατασπατάληση χρημάτων από αυτά που εμείς αφήσαμε, παράλληλα με το σημαντικό έργο μας, και τα χειρότερα έπονται δυστυχώς…