7 δεκατετράχρονα παιδιά, 6 αγόρια και 1 κορίτσι, μαθητές της Τρίτης τάξης, του 3ου Γυμνασίου Χίου, ξετυλίγουν το κουβάρι των σκέψεων τους, μπροστά στην κάμερα της Αλήθειας, για όλα εκείνα που μπορεί να τους απασχολούν, στο σχολείο, το σπίτι, το δρόμο, την καφετέρια…
Γίνονται η φωνή, αλλά και ο «καθρέφτης» μιας γενιάς που μεγαλώνει στην σκιά της καραντίνας, της τηλεκπαίδευσης, του κορωνοιού και πολέμων που άρχισαν νωρίτερα ή τώρα, της κρυμμένης ανέχειας, της απρόκλητης βίας που ασκείται από παιδιά σε παιδιά… Η συνέντευξη παραχωρήθηκε στο χώρο του σχολείου, με την συναίνεση των γονέων τους και την βοήθεια των διδασκόντων και θα φιλοξενηθεί στην εκπομπή «Η επικαιρότητα με άλλο μάτι» με την Ευγενία Κώττη, την Δευτέρα στις 8μμ, τα μεσάνυχτα και την Τρίτη στις 4 μ.μ.
Στην αρχή, η συζήτηση ξεκίνησε διστακτικά αφού δεν είχαν την εμπειρία τηλεοπτικής συνέντευξης, με το κυρίαρχο θέμα της παγκόσμιας επικαιρότητας, της σφαγής στην Γάζα, για να επεκταθεί σε θέματα που εκείνα θεωρούν ότι είναι σημαντικά στην ζωή τους…
Από τα διαγωνίσματα, το άγχος για τους βαθμούς, τα φροντιστήρια, τα σημάδια που άφησε πάνω τους ο παρατεταμένος εγκλεισμός λόγω κορωνοϊού, οι ελλείψεις στο γνωστικό πεδίο και δυστυχώς, σοβαρά θέματα στην επικοινωνία με τους συμμαθητές τους.
14 χρονα παιδιά κρίνουν το εκπαιδευτικό σύστημα, την κοινωνία, την ζωή τους και τους εκπαιδευτικούς. Μιλούν για όσα, συνήθως δεν ακούγονται από συνομίληκα παιδιά, παρά μόνο αν τους δοθεί χρόνος τηλεοπτικός, ως…θύματα!
Με τις σιωπές τους, με την δική τους ιεράρχηση των προβλημάτων, των στόχων, των προτεραιοτήτων, δίνουν το στίγμα, μιας γενιάς που κινείται στο μονόδρομο του εκπαιδευτικού συστήματος που ως υπέρτατη αξία βάζει την εισαγωγή στο Πανεπιστήμιο. Μια φωνή που αξίζει να αφουγκραστούμε, ως γονείς, εκπαιδευτικοί, πολύ δε περισσότερο η Πολιτεία…
Η συνέντευξη ολοκληρώθηκε με τις δύο υπεύθυνες για το Τμήμα Γ3 του σχολείου, οι κυρίες Αγγελική Συρβίτη φιλόλογο και η κυρία Μαρία Στεφάνου που διδάσκει πληροφορική. Στο πλευρό των παιδιών τις ώρες του σχολείου, καταθέτουν τις δικές τους, εξίσου πολύτιμες απόψεις, για τα παιδιά που φοιτούν στην σκιά μεγάλων γεγονότων όπως η πανδημία και οι πόλεμοι, αλλά και ενός εκπαιδευτικού συστήματος με συχνές αλλαγές, αλλά χωρίς συνέχεια. Μοιράζονται μαζί μας τις διαπιστώσεις τους από την τάξη και την εν γένει συμπεριφορά των παιδιών, καθώς και με την επαφή που έχουν με τους γονείς.
