«Τούτες οι μέρες το 'χουνε, τούτες οι βδομάδες, οπού 'χει φίλους κράζει τους, οπού 'χει εχθρούς καλεί τους, οπού 'χει στην ξενιτιά στέλνει και φέρνει τους του» αναφέρει σε επιστολή της προς την "Αλήθεια" η Αναστασία Μανδάλα και σημειώνει:
Στη φωτογραφία - ενθύμιο από την Τυρινή Κυριακή διακρίνονται ο παππούς Γιώργης Μανδάλας, κρατώντας τους δίσκους, οι επίτροποι του Αγ. Δημητρίου και του Αγ. Γιαννιού, δύο κουδουνάτοι πίθηκοι, ένας Μεξικάνος με μπουζούκι και ένας ψιλόλιγνος Κινέζος. Τσολιαδάκια, Αμαλίες, κορίτσια με παραδοσιακές στολές, αγόρια με πηλίκια παντρεύουν το λα'ι'κό αίσθημα με
την παράδοση.
Αποδέκτης της φωτογραφίας είναι ο ασυρματιστής Αντώνης Μανδάλας(1957;).
Όλοι οι παλιοί δε θυμούνται το Μίμη Σπύρο μεταμφιεσμένο σε ρώσικο πύραυλο το 1958 ή σε τύπο ανδρόγυνο άλλη χρονιά. Αναπαράσταση της αγχόνης των Καραολή και Δημητρίου σε μια συκαμιά στο Καρούλι υπερτόνιζε τον αγώνα των Ελληνοκυπρίων. Η Άννα Μανδάλα ντυνόταν αρχαία Ελληνίδα μευπόδειξη του σχολείου.
Το ταλίμι στο ανέβασμα της Μόστρας με τουμπιά και παγιαύλια έδινε πάντα το χρώμα και το ρυθμό της Μόστρας.Καλή Τυρινή, με εκτίμηση,
