Εδώ καράβια πνίγονται… οπότε τα πολιτιστικά μας μνημεία μπορούν να... καταρρέουν.
Κάποτε η περιοχή που βρίσκεται και σήμερα η ταβέρνα του Χότζα, ήταν εκτός… πόλης, στην άκρη της και σε ένα υψηλό σημείο, όπου ο αέρας φυσούσε αρκετά. Εκεί βρίσκονταν δύο Μύλοι, που οι παλαιότεροι μεταφέρουν την πληροφορία ότι άλεθαν υλικό, το οποίο χρησιμοποιούνταν στα Βυρσοδεψεία. Ο ένας Μύλος έπεσε… όχι μόνος του αλλά για να γίνει μια… πολυκατοικία. Ο άλλος τη γλύτωσε και μάλιστα με φροντίδα της δημοτικής αρχής Χίου επί Δημαρχίας Στεφάνου Τσουρή, περιήλθε στο Δημόσιο και υποτίθεται πως συντηρείται και κάποια στιγμή θα αναδειχθεί ως μνημείο της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, αν βέβαια στέκεται ακόμα στη θέση του. Αυτό γιατί η σημερινή του εικόνα είναι κατ’ αρχήν… αθέατη -τον κρύβουν δένδρα ευκαλύπτων και Ι.Χ. που σταθμεύουν στον μικρό ελεύθερο χώρο πέριξ του.
Ο ίδιος τώρα στέκεται σε κακά χάλια. Ένα τμήμα έχει καταρρεύσει και δείχνει και το μεγάλο πάχος του κτίσματος, που απ’ ό,τι φαίνεται αν δεν συντηρηθεί άμεσα απλά δεν θα υπάρχει. Σε άλλα μέρη, δεν γράφουμε του κόσμου, αλλά της Ελλάδας, ο Μύλος θα είχε συντηρηθεί, θα είχε αναδειχθεί και το σημείο θα αποτελούσε μια όαση μέσα στο μπετόν. Εδώ απλά περιμένουμε να πέσει, εκτός αν κάποιος επιτέλους ενδιαφερθεί.
