
Περιηγηθήκαμε τελευταία την κεντρική οδό αφιερωμένη στο όνομα του Χιώτη γιατρού, ευεργέτη, Βουλευτή και Γερουσιαστή Χριστοφόρου Ροδοκανάκη.
Ο αείμνηστος γιατρός δέχτηκε ένα βαρύ χτύπημα της μοίρας, όταν ο νεαρός γιός του Κωνσταντίνος, υπηρετώντας την δύσκολη χρονιά του 1923 στην Πολεμική Αεροπορία, με τον βαθμό του Υπολοχαγού της Αεροπορίας Στρατού και ευρισκόμενος σε διατεταγμένη υπηρεσία, έχασε τον έλεγχο του αεροσκάφος του, τύπου Bregnet Bre ΧΙV Α2/Β2, το οποίο κατέπεσε στον Θερμαϊκό κόλπο, κοντά στο Ακτωτήριο Κάτω Βηλωνάς Χαλκιδικής, με αποτέλεσμα να βρεί τραγικό θάνατο.
Ο Δήμος Χίου αφιέρωσε προς τιμήν του ήρωα Κωνσταντίνου Χρ. Ροδοκανάκη, μια μεγάλη σε μήκος οδό, που ξεκινάει από την οδό Γ. Βερίτη και κατηφορίζει προς την θάλασσα.
Μια μαρμάρινη και μεγάλη για τα δεδομένα ονοματοθεσιών επιγραφή, είναι η πρώτη υποδοχή σε μια κεντρική οδό, που στο μισό περίπου μήκος της την δεν έχει ούτε για δείγμα πεζοδρόμιο! Μια μάντρα από την Νοτινή της πλευρά και καταστήματα από την άλλη, οδηγούν σε ένα αδιέξοδο στενό, ενώ την δυσκολία της έλλειψης πεζοδρομίων επιτείνει και η καταστροφή ενός καθρέπτη, που κάποτε τουλάχιστον διευκόλυνε στην έξοδο άλλου αδιέξοδου στενού.
Σπίτια με αυλές με μανταρινιές και άλλα με «καραβοφάναρα» στην είσοδο, στενά που οδηγούν σε ιδιωτικούς χώρους, πινακίδες που ειδοποιούν ότι κοντά βρίσκεται Σχολικός χώρος, ανεξάρτητα αν λείπει και το… πεζοδρόμιο, οδηγούν στο κτίριο που φιλοξενεί την Πυροσβεστική Υπηρεσία, απέναντι από ένα άλλο, που φιλοξενεί Παιδικό Σταθμό.
Ένα πολύπαθο βεσπάκι, που σηκώνει μια υπερμεγέθη ρεζέρβα, το κατάστημα «Ευρώπη» με το ιδιωτικό της πάρκιγκ στο βάθος, η Πυροσβεστική Υπηρεσία, ένα Αναψυκτήριο, πλυντήρια αυτοκινήτων, μια πάροδος με δυό Αροκάριες στο βάθος, το Ηλεκτρολογείο Καμαράδου, ένα μεγάλο χωράφι από την μια πλευρά και ένα παλιό σπίτι από την άλλη, οδηγούν πάλι σε καταστήματα και από τις δύο πλευρές, μέχρι που ξεπροβάλλει ο Πολυχώρος Ψυχαγωγίας της Φάρκαινας.
Ένα στενό με την Παναγία Φάρκαινα στο βάθος, ο ωραίος Πολυχώρος, και εδώ η οδός Κ. Ροδοκανάκη αποκτά χαρακτηριστικά… Ευρώπης, με φαρδύ πεζοδρόμιο, χάραξη για τυφλούς, ενώ μικρότερο πεζοδρόμιο υπάρχει και απέναντι, όπου τα σπίτια είναι… τραβηγμένα πίσω, αφήνοντας μπροστά χώρους για κήπους μέχρι και μεγάλες Αροκάριες με ένα έλατο στη μέση.
Στο τέλος του πεζοδρομίου παρατηρούμε μια παλιά μαρμάρινη κρήνη, μέχρι που αυτό πάλι διακόπτεται, μια οδός οδηγεί στο πίσω μέρος του Πολυχώρου, ενώ εμφανίζεται και το Εμπορικό Κέντρο της Φάρκαινας, που κάποτε φιλοξενούσε και καταστήματα Τραπεζών.
Εδώ το Εμπορικό Κέντρο δίνει σειρά στο πάρκιγκ της οδού, που από την μια πλευρά της οδηγεί στην οδό Ιωάννη Χρήστου και από την άλλη, πάλι άνευ πεζοδρομίου, στο τέλος του ολοκληρωμένου πλέον διαδρόμου του Αεροδρομίου.
Εδώ ολοκληρώνεται και η οδός Κ. Ροδοκανάκη, που από την οδό Γ. Βερίτη την ξεκινήσαμε και στον παραλιακό δρόμο του Αεροδρομίου «Φτου και βγήκαμε».
Ρεπορτάζ: Γιάννης Τζούμας
Κάμερα - φωτογραφίες: Κώστας Μιλτ. Αναγνώστου
Επεξεργασία εικόνας: Νέλο Μέσι

















































































