

Δεν φταίω εγώ τώρα. Τουλάχιστον εξ’ ολοκλήρου.
Διάβασε το χθεσινό σημείωμα μας συμπολίτισσα μας για τα σκουπίδια των… Ολύμπων και θυμήθηκε τα δικά τους, στη γειτονιά τους.
Για την απόδειξη και οι φωτογραφίες.
«Υπήρχε μας είπε ένας κάδος στην οδό Ηρακλείτου στην Ευρετή, μπροστά στην γεώτρηση του Γούλια. Μετά από παράπονα ο Δήμος έβγαλε τον κάδο και σας δείχνω ενδεικτικά πως είναι η κατάσταση σε διαφορετικές μέρες.»
Θέλετε επ’ αυτού να το κουβεντιάσουμε λίγο;
Γιατί κατ’ αρχήν υπήρχαν παράπονα για τον κάδο; Γιατί μπήκε στην δική μου την πόρτα μπροστά και όχι την δική σου. Και είναι μόνο θέμα αισθητικής ή μήπως και… μυρωδιάς;
Άρα θα πρέπει να περνάει ο Δήμος και να πλένει τους κάδους. Ή να βρίσκει κοινόχρηστους χώρους, μια απλάδα, μια γωνία, ένα σπίτι που δεν μένει κανείς, για να μένουν οι κάδοι… ακούνητοι.
Όποιος νομίζει ότι υπερβάλλω ας επισκεφθεί μια μέρα, τι γράφω μια μέρα, μια ώρα τα γραφεία της Υπηρεσίας καθαριότητας του Δήμου. Τα 9 στα 10 παράπονα αφορούν μετακίνηση κάδων. Ένας μόνιμος και απέραντος πονοκέφαλος.
Θα ήθελα εδώ να αλλάξουμε σκέψη ή να κάνουμε προσπάθεια γι’ αυτό, παίρνοντας ως δεδομένο ότι θέλουμε όσο καθαροί είμαστε μέσα από την αυλή μας να σαν είμαστε και έξω από αυτήν.
Ας αφήσουμε κατά μέρος τον Δήμο. Έχει τοποθετήσει κάδους, υπάρχουν κάδοι ανακύκλωσης, άρα έχει μια λειτουργία και ένα μηχανισμό βελτίωσης. Μπορεί για παράδειγμα εκεί που πλένονταν ο κάδος μια φορά την… τετραετία, να γίνει τούτο σε ετήσια βάση. Πάλι όμως το πρόβλημα θα συνεχίσει να υπάρχει.
Υπάρχει λύση; Καταθέτω μία.
Είναι δύσκολο, ένας να ξεκινήσει από μια γωνιά μιας γειτονιάς και να μαζεύει…πεντάευρα; Από αυτά μπορεί να αγοραστεί ασβέστης, υλικά κ.λ.π.
Να υποθέσω πως λίγο να το σκεφτούμε όλοι μας, από κάτι έχουμε στην αποθήκη μας.
Είναι δύσκολο όπως πλένουμε το αυτοκίνητο μας να πλύνουμε και τον κάδο του δρόμου; Να ασβεστώσουμε το βρώμικο ντουβάρι στην γωνία; Να φυτέψουμε το δεντράκι που λείπει; Να κάνουμε ένα πλάνο, να έχουμε ένα σχέδιο και μια Κυριακή πρωϊ να αφιερώσουμε ένα δίωρο στο κοινό μας σπίτι;
Βάζουμε ένα στοίχημα ότι αν αυτό γίνεται μια φορά το εξάμηνο, η γειτονιά μας θα αλλάξει;
Αυτό θα μπορούσε για παράδειγμα να μην αφεθεί μόνο στην καλή μας διάθεση.
Ας ξεκινήσει μια καμπάνια και μια πρωτοβουλίας ας πούμε η ΔΙΑΝΟΧ.
Εμείς σας παίρνουμε τα υλικά, θα μπορούσε να είναι η πρωτοβουλία, εσείς βάζετε την εργασία. Ή να θεσπιστεί ένα βραβείο, ένα κίνητρο στον δρόμο ή την γειτονιά, που αποτελεί παράδειγμα εθελοντικής προσφοράς στον κοινό εξωραϊσμό.
Πως κάνουν για παράδειγμα στα χωριά μας, παραμονές του Επιταφίου;
Δεν κομίζω γλαύκα εις την Χίον, ούτε κάνω τον δάσκαλο, ούτε διεκδικώ δάφνες εξυπνάδας.
Την κοινή λογική βάζω κάτω και λέω πως αν υπάρξουν τέτοιες πρωτοβουλίες, δεν θα μας κάνουν μόνο καθαρούς. Θα μας κάνουν και πιο καλούς ανθρώπους.
Υ.Γ: Στην γειτονιά μας επειδή ο κάδος έκανε συνέχεια… βόλτες, μας τον πήραν και τώρα έχουμε βάλει καρφιά πάνω σε ένα στύλο και… κρεμάμε τα σκουπίδια εκεί. Το γράφω για τους κατοίκους της Ηρακλείτου, για να μην νομίζουν ότι δεν υπάρχουν χειρότερα.