Παραμιλώ ... παραμιλώ
σε ποιόν τον πόνο μου να πω
και ποιός θε να μ’ ακούσει
γύρω μου μόνο ... πούσι !
Κάθε γονιός, κάθε παιδί
ακόμα και η γιαγιά η Καλή
ζητά να βρει μια λύση
για να σωθεί απ΄ την κρίση.
Κούφια μυαλά μας κυβερνούν
απ’ τα παλιά τα χρόνια
και τον λαό καταπονούν
χωρίς καμιά συμπόνοια.
Δίχως πυξίδα η χώρα μας
σε πέλαγα ... αρμενίζει
κι η Τρόικα στο σβέρκο μας
αδιάφορα...σφυρίζει !
Αλέξη το φωνάζουνε
τ’ όμορφο παλληκάρι
που την Ελλάδα κυβερνά
με ...τσαμπουκά και χάρη!
Τον καμαρώνουν μερικοί
για την βοήθειά του
μιας που ευρώ τους χάρισε
απ’ το ... πλεόνασμά του !
Και άλλοι της παράταξης
-καλοί δικοί του φίλοι-
τον χαιρετούν ... από νωρίς
κουνώντας το ... μαντήλι.
Γυρνώντας πόλεις και χωριά
ξανά – μανά υποσχέσεις
όμως οι Τράπεζες θαρώ
αρχίσαν κατασχέσεις...
Μιλά και για ανάπτυξη ...
και όλο κάνει νύξη
αν την ειδείτε γράψτε μου
να μην θρηνώ με πλήξη !
Όμως ξεχνά τα τόσα θα
που απλόχερα μας ... έταξε
και σήμερα ο ... πονηρός
στα άχρηστα τα πέταξε.
Κοντός ψαλμός λοιπόν παιδιά
Έλληνες ... κουμπωθείτε...
μια κι’ η κάλπη είν’ κοντά,
με θάρρος οπλιστείτε...
Κι’ ως τότε κάντε υπομονή
και σφίξτε το ζωνάρι
ως μια αχτίδα να φανεί
με του Θεού τη χάρη !