Φίλοι μου όταν φεύγει ένας άνθρωπος και πηγαίνει στην άνω Ιερουσαλήμ ειδικά αν πρόκειται για έναν σεβαστό άνθρωπο γράφονται πολλά πράγματα που ο καθένας μας έχει ζήσει μαζί του. Με αφορμή την σημερινή ήμερα με την Ά στάση των Χαιρετισμών ξαναθυμήθηκα τις στιγμές που έζησα με τον μακαριστό ηγούμενο Αγίων Πατέρων Πατήρ Αμβρόσιο που με έπαιρνε μαζί του στις ιερές ακολουθίες που τελούσε σε τρία μέρη του νησιού της Χίου. Ξεκινούσαμε στις 2:30 μμ από την οικία του και ανηφορίζαμε προς τον Άγιο Ταξιάρχη των Νενήτων όπου έκανε εκεί τη πρώτη ακολουθία όπου ξεκινούσε 3:00μμ -3:15μμ το αργότερο και τελείωνε περίπου 4:55 μμ και μετά κατηφοριάζαμε στην Αγία Ματρώνα στην πόλη τις Χίου, όπου έκανε και εκεί την δεύτερη ακολουθία των Χαιρετισμών. Αρχιζε 6:00μμ όταν τελείωνε κατά τις 7:30μμ πήγαινε με άλλο μέσο στο μοναστηράκι του στους Αγίους Πατέρες όπου και εκεί πάλι έκανε την ακολουθία των Χαιρετισμών. Αυτό γίνονταν σε κάθε ακολουθία των Χαιρετισμών και την μεγάλη εβδομάδα αυτό το πρόγραμμα το έκανε καθημερινώς. Όλοι που τον ξέραμε λέγαμε πως αντέχει γιατί δεν έπαυε να είναι ανθρώπινο σώμα. Ο μακαριστός σε όλο τον δρόμο μου έδινε συμβουλές για την ζωή μου. Αρκετές ήταν οι φόρες που μου έλεγε Πρόσεχε, γιατί θα συναντήσεις δυσκολίες στην ζωή σου, αλλά πάντα να φέρνεις τον Θεό στο μυαλό σου και στην ζωή σου. Αλλο ένα που μου έλεγε είναι ότι τα καλά πράγματα κόποις κτώνται, δεν μπορούσα όμως να καταλάβω τότε τι ηθελε να μου πει . Μεγαλώνοντας όμως όταν έκανα οικογένεια και απόκτησα και παιδάκι σε μια πολύ δύσκολη στιγμή τις ζωής μου κατάλαβα τι ήθελε να πει. Ηταν φίλοι μου η <<προσευχή>> που έκανα στον θεό, ήταν τα αληθινά δάκρυα που έπεσαν από τα μάτια μου και έπεσαν κάτω στη γη και αμέσως έγινε καρπός και είδα την παρουσία του θεού να μας προστατεύει. Όμως φίλοι μου αναγνώστες τώρα έχει φύγει από την ζωή και τα λόγια του έρχονται στο μυαλό μου παρακαλώ τον Θεό αλλά και εκείνον να μεσιτεύουν για τη προστασία όλου του κόσμου και τελευταία εμένα . Γέροντα μου δεν σε ξέχασα πάντα θα σε έχω στην καρδιά μου στο μυαλό μου αν και στα πολύ λίγα χρόνια που σε γνώρισα, 21 στον αριθμό κατάλαβα ότι τα λογιά του Ευαγγελίου τα έκανες πράξη στην ζωή σου