Αγαπητέ Γιάννη,
Στο φύλλο της <<Αλήθειας>> της 20ης/08 ε.ε. και στο αφιέρωμά σου στις Οινούσσες, όπου γίνεται μνεία και στο Ι. Κοινόβιο τους Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, επικαλείσαι, μεταξύ άλλων, για την Ι. Μονή (αναφερόμενος στο ζεύγος των κτητόρων της, Πανάγου & Κατίγκως (μετέπειτα μοναχών, Ξενοφώντος και Μαρίας Μυρτιδιώτισσας) Πατέρα, ότι : <<… βαλσάμωσαν την κόρη τους, την έβαλαν σε ανοικτό τάφο… και αυτό δεν άρεσε στην Ορθόδοξη Εκκλησία… γι΄ αυτό ακολούθησαν το παλαιό ημερολόγιο>>.
Επειδή έχω μελετήσει ολίγα τινά περί του Ι. Κοινοβίου του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Οινουσσών, από 15 ετίας και πλέον (τα οποία από τότε και έχω δημοσιεύσει), ήθελα να επισημάνω ορισμένα πράγματα, διότι θεωρώ ότι, άθελα κάποιων, γίνεται εσφαλμένη παρουσίαση και ο κόσμος παραπληροφορείται, προφανώς εξ αγνοίας των γεγονότων που έλαβαν χώρα στο παρελθόν.
Το ζεύγος των κτητόρων του Ι. Κοινοβίου προέβη στην ίδρυσή του το έτος 1962. Οι εργασίες περατώθηκαν και τα εγκαίνια της Ι. Μονής έγιναν το έτος 1963 από τον τότε Τοποτηρητή της Μητροπόλεως Χίου, Μητροπολίτη Μυτιλήνης Ιάκωβο Κλεόμβροτο (θήτευσε ως τοποτηρητής για πρώτη φορά από το 1962 –που εκοιμήθη ο Μητροπολίτης Παντελεήμων Φωστίνης– μέχρι το 1965 – που εξελέγη και χειροτονήθηκε ο Μητροπολίτης Παύλος Πολυμερόπουλος–). Η οικογένεια Πνευματικό είχε τον γνωστό Όσιο Φιλόθεο Ζερβάκο (+1980), Ηγούμενο της Ι. Μονής Λογγοβάρδας Πάρου. Επίσης, πολλοί Κληρικοί εξ Αθηνών ή εξ Αγίου Όρους τελούσαν τη Θεία Λειτουργία και άλλες Ακολουθίες στο Ι. Περεκκλήσιο που είχε η οικογένεια στην οικία της, στην περιοχή Ψυχικού-Αθηνών. Άπαντες ανήκαν στην κανονική Εκκλησία της Ελλάδος (και όχι σε καμία φατρία των Παλαιοημερολογιτών – Γ.Ο.Χ.)
Το ζεύγος των κτητόρων απέκτησε, μεταξύ άλλων παιδιών, την θυγατέρα Ειρήνη, η οποία σε ηλικία 16-17 ετών ασθένησε και σε ηλικία 21 ετών εκοιμήθη (το έτος 1960). Η θυγατέρα Ειρήνη, αγία –όντως– μορφή από την νεανική της ηλικία, διήγε βίο Όσιο, αρεστό κατά Θεόν και εκάρη Μοναχή. Είχε κοινωνία με την κανονική Εκκλησία, ακολουθούσε το νέο ημερολόγιο και εκάρη Μοναχή από Κληρικούς της κανονικής και επισήμου Εκκλησίας της Ελλάδος (με το όνομα Ειρήνη Μυρτιδιώτισσα). Εκοιμήθη πανέτοιμη για το αιώνιο ταξίδι, ετάφη στο νεκροταφείο της Ι. Μονής του Αγ. Ιωάννου του Θεολόγου, στην περιοχή Παπάγου Αθηνών και μετά από 3 έτη (το έτος 1963) έγινε η ανακομιδή του λειψάνου της όπου διαπιστώθηκε ότι ήταν στην κατάσταση που βρίσκεται το σκήνωμα πολλών Οσίων πατέρων και μητέρων της Εκκλησίας μας (λιωμένο, βεβαίως, αλλά κατά κάποιο τρόπο με ενιαίο σχηματισμό και σάρκινη μεμβράνη, όπως χαρακτηριστικά βρίσκονται τα σκηνώματα πολλών Αγίων της Εκκλησίας μας).
Μετά την ανακομιδή (το 1963) η μητέρα της, Γερόντισσα Μαρία Μυρτιδιώτισσα (Κατίγκω Πατέρα) απευθύνθηκε στον τότε Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Χρυσόστομο (Χατζησταύρου) ο οποίος την προέτρεψε να τοποθετήσει το σκήνωμα σε κάποιο σημείο εντός της νεοανεγερθείσας Ι. Μονής στις Οινούσσες. Και πράγματι, αφού ο τοποτηρητής Μητροπολίτης Χίου, Μυτιλήνης Ιάκωβος, έδωσε γραπτή άδεια και ευλογία, τοποθετήθηκε σε κάποιο παρεκκλήσιο αρχικά και κατόπιν σε οικογενειακό τάφο εντός του αύλειου χώρου του Ι. Κοινοβίου. Έπειτα από 5 χρόνια περίπου ξεκίνησε μια διένεξη με τον μακαριστό Μητροπολίτη Χίου Χρυσόστομο Γιαλούρη (το έτος 1968) που κατέληξε μέχρι τον Άρειο Πάγο (εκεί, εάν δεν απατώμαι και ως έχω πληροφορηθεί, αθωώθηκε η Γερόντισσα) και έκτοτε το σκήνωμα της Οσίας Ειρήνης αναπαύεται στον οικογενειακό τάφο-μνημείο εντός του Ι. Κοινοβίου.
Επίσης, ως προκύπτει από τα ιατρικά έγγραφα της εποχής, εμπλεκόμενοι ιατροί (Αθηνών και όχι μόνο) βεβαιώνουν ότι, δεν προέκυψε ένδειξη ΄΄βαλσαμώματος΄΄ του σκηνώματος.
Συνεπώς, δεν ισχύει αυτό που αναφέρεται στο δημοσίευμα ότι, <<βαλσαμώθηκε και τοποθετήθηκε σε ανοικτό τάφο>>. Διότι ετάφη κανονικά και η ανακομιδή έγινε μετά από 3 έτη. Ούτε ΄΄βαλσάμωμα΄΄ έγινε, ούτε κάτι άλλο. Επίσης, στον χώρο που εναποτίθεται μέχρι σήμερα, υπήρξε άδεια και ευλογία της κανονικής Μητροπόλεως Χίου, την εποχή εκείνη, δια του Τοποτηρητού Χίου, Μητροπολίτου Μυτιλήνης Ιακώβου.
Τι ακολούθησε μετά και πως κατέληξε το Ι. Κοινόβιο να ακολουθεί το παλαιό ημερολόγιο δεν γνωρίζω, όμως θεώρησα ηθική υποχρέωσή μου να σας γράψω για την ανακρίβεια που εγράφη περί του προσώπου της Οσίας Ειρήνης και μόνον.
Η Οσία Ειρήνη ήταν κανονική Μοναχή, είχε απόλυτη εκκλησιαστική κοινωνία με την κανονική και επίσημη Εκκλησία μας, ήταν αγιασμένη μορφή και είμαι απόλυτα πεπεισμένος ότι, φέρει όλες εκείνες τις ενδείξεις του χαρίσματος των σύγχρονων Οσίων Μητέρων της Εκκλησίας μας. Ανατρέχοντας και μελετώντας κάποιος τον βίο και την πολιτεία της, μπορεί να διαπιστώσει του λόγου το αληθές.
Ο Θεός την χαρίτωσε κατά πάντα ! Προσωπικά, την ευλαβούμαι, την επικαλούμαι και την μνημονεύω πολλάκις !-
Με εξαιρετική τιμή
Γεώργιος Φωτ. Παπαδόπουλος
Πτυχ. Ανθρωπιστικών Σπουδών- Μεταπτυχ. Ορθοδόξου θεολογίας
ΥΓ.: Προς άρσιν παρεξηγήσεων, οφείλω να αναφέρω, για μια ακόμη φορά, ότι, το να ακολουθείς το παλαιό ημερολόγιο αποτελεί πνευματική ασθένεια, εάν και εφόσον δεν έχεις εκκλησιαστική κοινωνία με την κανονική Εκκλησία. Εκτός Εκκλησίας είναι αδύνατον να σωθείς ! Έτσι, υπάρχουν παλαιοημερολογίτες που βρίσκονται εντός Εκκλησίας, υπάρχουν και άλλοι που ακολουθούν τους Γ.Ο.Χ., που δεν αποτελούν Εκκλησία, αλλά σωματείο και ουδεμία σχέση έχουν με την Εκκλησία μας. Όσοι πιστεύουν ότι σώζουν οι 13 ημέρες μάλλον είναι ειδωλολάτρες, διότι αγνοούν ότι, ο Θεός είναι άχρονος και επέκεινα παντός χρόνου !-