Κι όμως ΔΕΝ πρόκειται να σας ξεναγήσω στην… πανίδα της ιδιαιτέρας μου πατρίδος του Βροντάδου της Χίου!... Πρόκειται για υπαρκτά πρόσωπα με ονοματεπώνυμο, το οποίο όμως οι περισσότεροι από εμάς το αγνοούσαμε και στις συζητήσεις μας χρησιμοποιούσαμε το «καλλιτεχνικό» τους όνομα, το προσωνύμιό τους, για να τους βρούμε. Πάμε λοιπόν να τους θυμηθούμε:
Η Γαρίδα (Λ.Μ.), μεταπράτης (μανάβης) ψαράς, ο οποίος έβγαζε το τίμιο ψωμί του αγοράζοντας ψάρια από τους ψαράδες της περιοχής (κυρίως Βρύση Πασά, Δασκαλόπετρα, Βελονάς) και τα μεταπωλούσε στον κόσμο, στις γειτονιές. Συνήθως τα μετέφερε σε πανέρι, το οποίο ισορροπούσε πάνω στο κεφάλι του! Είχε χαρακτηριστική-διαπεραστική φωνή και τραγουδούσε και χόρευε ωραία, ιδιαιτέρως όταν έπινε… ένα ποτηράκι παραπάνω!...
Ο Γλάρος (Τ.Μ.), ένας ήσυχος μεροκαματιάρης που (όπως και στους άλλους) δεν γνωρίζω γιατί ονομάσθηκε έτσι. Ήταν «άνθρωπος για όλες τις δουλειές», εγώ τον θυμάμαι σερβιτόρο. Αν δεν τον έλεγες γλάρο δεν τον έβρισκες, διότι υπήρχαν και συνωνυμίες!...
Ο Σκορπιός (Δ.Ζ.), ψαράς δευτερευόντως, διότι το κύριο επάγγελμά του ήταν περιπτεράς. Ήταν ιδιοκτήτης (ενοικιαστής;) του μοναδικού περιπτέρου της περιοχής. Ήταν (και αυτός) πολύ τίμιος κι έτσι δεν… πλούτισε. Αιχμηρός στις συναναστροφές του (γι’αυτό και ονομάστηκε… σκορπιός) και καλός οικογενειάρχης.
Και τέλος, ο Κοκοβιός (Ν.Ζ.), ναυτικός, δεν γνωρίζω αν «έπιασε» και ανθυποπλοίαρχος (Εμπορικού Ναυτικού βέβαια), εγώ τον θυμάμαι λοστρόμο (ναύκληρο, αν προτιμάτε). Παιδί πολύτεκνης οικογένειας, τίμιος, εργατικός, άφησε (και αυτός) καλές αναμνήσεις!...
Όλοι οι πιο πάνω τίμιοι και καλοί οικογενειάρχες, ήταν παιδιά φτωχών και τιμίων οικογενειών. Δεν σπούδασαν για διαφόρους λόγους ο καθένας (κυρίως οικονομικούς), άφησαν όμως σωστά αποτυπώματα στην τοπική κοινωνία! Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τους σκεπάζει.
Πάντα με ΑΓΑΠΗ
ΕΠΕΞΗΓΗΣΕΙΣ
Γλάρος: υδρόβιο πουλί που ζει κυρίως σε βραχώδεις παραθαλάσσιες περιοχές.
Γαρίδα: θαλασσινό κοκκινωπό (συνήθως) μαλακόστρακο με εύγευστη σάρκα (σ.σ. υπάρχει και γαρίδα του γλυκού νερού).
Σκορπιός: ψάρι συγγενικό με τη σκορπίνα, αλλά μικρότερο σε μήκος (σκορπίνα ή σκόρπαινα: ψάρι με μεγάλο κεφάλι και μεγάλα δηλητηριώδη αγκάθια που αλιεύεται για το εύγευστο κρέας του). Υπάρχει βέβαια και το αραχνοειδές αρθρόποδο (!...) καθώς και ο αστερισμός του Ν. ημισφαιρίου.
Κοκοβιός ή γοβιός: ψάρι του βυθού γ΄ κατηγορίας (δεν πωλείται, συνήθως το δίνομε στις γάτες) που φθάνει έως τα 12 εκατοστά μήκος και ζει στον Βόρειο Ατλαντικό και τη Μεσόγειο.
[1] Χαμογελάστε παρακαλώ! Τι άλλο μας έμεινε; Άλλωστε αυτές (οι αναμνήσεις) δεν… φορολογούνται (όπως και το χαμόγελο και το «ευχαριστώ»)!...