Οσα τραβάει το κορμί τα φταίει το κεφάλι έλεγε ο παπούς μου.
Τρανό παράδειγμα ,η κατάντια των Καμπούσων.
Εφτιαξε ο Χαντρής εργοστάσιο χυμοποίησης των πορτοκαλιών και το δώρισε στο συνεταιρισμό μεγαλη ανάσα για τους εσπεριδοπαραγωγούς που πετούσαν τον καρπό πολλά χρόνια.
Αρχισαν ομως κακές διαχειρίσεις για να εξυπηρετήσουν κομματικά συμφέροντα των διοικητικών συμβουλίων και το εργοστάσιο πήγαινε απο το κακό στο χειρότερο και τελος να πουλήθηκε σε ιδιώτη. Ο ιδιώτης είχε φυσικά σκοπό το κέρδος, έτσι το δούλεψε λίγο καιρό τελείως ασύμφορα για τους Καμπούσους, ξεκινούσε χυμοποίηση μανταρινιών μισά του γενάρη που είχαν όλα πέσει απο τα δέντρα και πορτοκάλια μισά του Μάρτη τότε που στα δένρα είχαν μείνει ελάχιστα, οι τιμές δε ηταν εξευτελιστικές.
Ενδεικτικά αναφέρω 10λεπτα του ευρω το κιλό δηλαδή 2 ευρω η κλουβα (20 κιλά).
Ας μην αναφέρω ο κάποτε περιζήτητος χυμός των πορτοκαλιών Χίου, τώρα τα πορτοκάλια περνούσαν απο 40 κύματα την μια ήταν πολύ ξυνά την αλλη πολυ γλυκά, την μια μικρά την άλλη μεγάλα και φέτος το πούλησε σε όμιλο που ασχολείται με γαλακτοκομικά προϊόντα εντελώς άσχετο με χυμοποίηση, τα εσπεριδοειδή τον Κάμπο και τους Καμπούσους.
Έτσι τούτες τις μέρες κοινοποίησε στους παραγωγούς ότι θα πάρει μανταρίνια, άρκετοι παραγωγοί μάζεψαν αλλά είπε οτι θα τα παραλάβει σε ορισμένες μέρες και ώρες χωρίς να υπολογίζει και τον καιρό [ βροχη- κρυο] που τότε οι παραγωγοί δεν μπορούν να κάνουν συγκομιδή, ούτε οτι ειναι ευάλωτος καρπός.
Γράφοντας αυτά δεν φεύγει απο το μυαλό μου οτι φταίμε εμείς και η παροιμία του παπού για τα παθήματα του κορμιού και το κεφάλι. Πολλοί παραγωγοί λενε στερνή μου γνώση να σε ειχα πρώτα.
Απο την πείρα μου λέω οτι ποτέ δεν είναι αργά φτάνει να φτιαχτεί μια ομάδα παραγωγών προκειμένου να βρεθεί λύση και διεξοδος.