Οι "χρυσοκάνθαροι" και οι ευεργέτες

(Ανδρέας Συγγρός και πάλι)

 Αφορμή να γράψω τούτο το κείμενο μου έδωσε εκλεκτή κυρία, πλου­σία, με πληθώρα «καλών πράξεων», χαμηλών όμως τόνων (χωρίς «συνο­λάκια» και μικρόφωνα). Μου έδωσε λοιπόν ένα φύλλο της εφημερίδας «Κυριακάτικη Δημοκρατία» της 15^ης Δεκεμβρίου 2013 εις το οποίο διεκω­μοδήτο κυρίως ο Ανδρέας Συγγρός, με την προτροπή της: «Τάσο, εσύ που ασχολείσαι με τους Ευεργέτες, απάντησε!» (= βάλε τα πράγματα στη θέση τους).

Πράγματι: Επειδή έχω ασχοληθεί κατ’επανάληψη με τους Ευεργέτες (κυρίως τους Χίους, λόγω της Χιακής μου καταγωγής), θα προσπαθήσω να «αποκαταστήσω» εν μέρει την… τρωθείσαν φήμη του Μεγάλου Ευεργέτη του Έθνους μας του Α. Συγγρού, χωρίς βεβαίως να ισχυρίζομαι ότι δεν έκανε λάθη (δεν είμαι δικηγόρος του).

Ο Ανδρέας Συγγρός λοιπόν, πρωτότοκος γιος του Κυριάκου Συγγρού (Ντομένικο τον φώναζαν), βρέθηκε «εξόριστος» στην Ελλάδα από την Κων­σταντινούπολη όπου εγεννήθη, μετά την αποπομπή του μεγαλογιατρού πατέρα του (αρχίατρος του Σουλτάνου) αφού ηρνήθη να τον ακολουθήσει σε κάποια εκστρατεία του εναντίον των Ρώσων. Ο ίδιος ο Ανδρέας ηρνήθη την πρόταση (επιθυμία) του πατέρα του να γίνει γιατρός και μετά από πολλές περιπέτειες (εδώ κάνω ένα μεγάλο άλμα, διότι δεν περιγράφω τη βιογραφία του Ανδρέα Συγγρού), έγινε πάμπλουτος στην Κωνσταντινούπολη όπου επέστρεψε να δουλέψει και παράλληλα (σε ώριμη πλέον ηλικία) πα­ντρεύτηκε την Ιφιγένεια Μαυροκορδάτου που είχε από πρώτο γάμο έναν γιο.

Όπως προανέφερα ο Ανδρέας ήταν ένας κοσμοπολίτης της εποχής του, με ό,τι συνεπάγεται αυτός ο όρος, με τα καλά του και τα κακά του, όμως ό,τι έπιανε στα χέρια του γινόταν χρυσάφι. Ήταν τραπεζίτης (τρεις τράπεζες;), ήταν εφοπλιστής (με την ευρεσιτεχνία του – συμπίεση των «κουκουλιών» του μεταξοσκώληκος και του βαμβακιού – μετέφερε πολλα­πλάσιο φορτίο με τα πλοία του). Ήταν βεβαίως και χρηματιστής (τοκογλύ­φος, αν προτιμάτε), δανειζόταν με επιτόκιο 15% από τους Δυτικούς και δά­νειζε με τόκο 30% την Οθωμανική Αυτοκρατορία (η οποία δεν μπορούσε να δανειστεί, διότι δεν ήτο φερέγγυος και δεν της έδιδαν οι ξένοι τα χρή­ματά τους!...).

Εκτός από έξυπνος ο Ανδρέας, ήτο και υπερβολικά ευαίσθητος! Στη μεγάλη φωτιά της Κωνσταντινούπολης που καιγόταν το σπίτι του (παλάτι;) αντί να τρέξει και να γλιτώσει το χρηματοκιβώτιό του, έτρεξε στους στα­βλους του με κίνδυνο της ζωής του ελευθέρωσε τα άλογά του για να μην καούν!...

Παραθέτω πιο κάτω πίνακες που αναφέρουν τις ευεργεσίες του. Συνηθίζω να λέω και να γράφω ότι αν στο ένα τάσι (πιάτο) της ζυγαριάς βάλει κανένας τις ευεργεσίες του και στο άλλο τάσι όλες τις ευεργεσίες όλων των υπολοίπων Ελλήνων Ευεργετών (όχι μόνο Χίων), η ζυγαριά θα γύρει στην πλευρά του Συγγρού.

 

Έργα Ανδρέα Συγγρού

• 6.000 σχολικές αίθουσες (εντός και εκτός Ελλάδος).
• Ανέγερση Δημοτικού Θεάτρου Αθηνών (δεν υπάρχει σήμερα: κατε­δαφίσθη μετά τη μικρασιατική καταστροφή, διότι ήτο ασύμφορος η ανοικοδόμησή του).
• Κατασκευή των εγκαρσίων πεζοδρομίων της Αθήνας.
• Ίδρυση Μουσείων Ολυμπίας και Δελφών.
• Ανέγερση πυρποληθέντων Παπαφείων Νοσοκομείων & Ορφανο­τροφείων στη Θεσσαλονίκη.
• Ίδρυση των ομωνύμων φυλακών στην Αθήνα (και αυτές δεν υπάρχουν σήμερα).
• Περαίωση Ισθμού Κορίνθου.
• Συνέβαλε και εις την περαίωση του Καλλιμαρμάρου Σταδίου.