Μαθαίνοντας τυχαίως[1] για «κάποια εκδήλωση που θα γίνει στη Βουλή των Ελλήνων», βρεθήκαμε στις 10.30 το πρωί της 13/11/2024 στην Αίθουσα της Γερουσίας της Βουλής των Ελλήνων, εγώ και η κόρη μου η Αγγελική, μαζί με πάρα πολλούς Χιώτες (και μη Χιώτες), με σκοπό να τιμήσομε την επέτειο των 200 ετών από το Ολοκαύτωμα των Ψαρών! Την εκδήλωση διοργάνωσαν οι δύο βουλευτές του νησιού μας, οι Παναγιώτης (Νότης) Μηταράκης (ΝΔ) και Σταύρος Μιχαηλίδης (ΠΑΣΟΚ - Κίνημα Αλλαγής).
Δεν θα αναφερθώ σε όσους (και όσες) παραβρέθηκαν, φοβούμενος μήπως ξεχάσω κάποιον, θα αναφέρω όμως την απουσία του Δημάρχου της ηρωικής νήσου Ψαρών, ο οποίος δεν παραβρέθηκε λόγω ασθενείας. Παρευρέθη επίσης σύσσωμη η ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων (Ξηράς, Ναυτικού και Αεροπορίας), ένας δε εκ των ομιλητών ήταν Πλωτάρχης ΠΝ. Οι ομιλητές (και οι ομιλήτριες) ήταν μελίρρυτοι, εντύπωση όμως μου προκάλεσε η κ. Ελένη Καραγιώργη, η οποία απήγγειλε το ποίημα «Ματρόζος» του Γεωργίου Στρατήγη με μια πνοή, με μιαν ανάσα! Χαρά στο κουράγιο της και τη μνήμη της!...
Χθες επίσης έμαθα ότι με κυβερνητική απόφαση τα Ψαρά ονομάσθηκαν «Δήμος Ηρωικής Νήσου Ψαρών».
Η εκδήλωση τελείωσε με ένα ελαφρύ κέρασμα σε παρακείμενο χώρο και με κουβέντα μεταξύ μας. Με την ευκαιρία, στα αρνητικά της εκδήλωσης (Εθνικής Εορτής των Ψαρών, θα έλεγα) τονίζω την «απουσία» του Εθνικού μας Ύμνου! Δεν χάναμε τίποτε αν τον λέγαμε!...
Τελειώνω με στίχους του Διονυσίου Σολωμού:
«Στων Ψαρών την ολόμαυρη ράχη
περπατώντας η Δόξα μονάχη
μελετά τα λαμπρά παλικάρια
και στην κόμη στεφάνι φορεί
καμωμένο από λίγα χορτάρια
πού’χαν μείνει στην έρημη γη.
Γεια σας και του χρόνου με υγεία!
Με εκτίμηση,
Αναστάσιος Ι. Τριπολίτης
Ιατρός-Αγγειοχειρουργός
Υ.Γ.: Και πάλι συγχαρητήρια σε όσους συνέβαλαν με οποιονδήποτε τρόπο στη διοργάνωση της εκδήλωσης! Εκδηλώσεις σαν κι αυτή μας κρατάνε ζωντανούς και μας μορφώνουν! Εγώ εκεί έμαθα το πραγματικό όνομα του Κωνσταντίνου Κανάρη και το πόσες φορές διετέλεσε Πρωθυπουργός της… νεογέννητης Ελλαδίτσας μας! Με την ευκαιρία, χάρηκα με τη σύμπνοια των δύο βουλευτών μας! Εύγε!!! «Η ισχύς εν τη ενώσει»!!!
[1] Δεν έχω… «καβαλήσει το καλάμι» αλλά διάγοντας το 84ο έτος της ηλικίας μου και έχοντας υπάρξει Πρόεδρος στην ΟΧΣΑ, στην ΕΒΑΤ, στους Αγγειοχειρουργούς, στο «Δρομοκαΐτειο» (τετράκις), θα παρακαλούσα τους εκάστοτε διοργανωτές των διαφόρων εκδηλώσεων να μου έκαναν τουλάχιστον ένα τηλεφώνημα για να με ειδοποιήσουν.