Είμαστε Μητέρες και για μας όλα τα παιδιά είναι παιδιά και όλες οι μάνες μάνες.
Ζούμε στη Χίο και μαθαίνουμε πως υπάρχουν πολλά παιδιά, έγκυες και μωρομάνες σε δύσκολες συνθήκες διαβίωσης σε όλη την Ελλάδα και στη Χίο. Πληροφορούμαστε ότι το 36% του πληθυσμού εκτοπισμένων που έρχονται στα νησιά μας, είναι παιδιά, τα περισσότερα κάτω των 12 ετών! Ανησυχούμε ιδιαίτερα για τα παιδιά γιατί γνωρίζουμε πόσο ευάλωτα είναι και πως οι συνθήκες και οι εμπειρίες που βιώνουν, θα διαμορφώσουν τη μελλοντική ψυχοσωματική τους υγεία και θα επηρεάσουν τις κοινωνίες στις οποίες θα βρεθούν, κοινωνίες όπου θα είναι και τα δικά μας παιδιά. Είναι πολύ σημαντικό να κατανοήσουμε πως φροντίζοντας αυτά τα παιδιά συνεισφέρουμε σε μια πιο υγιή και δημιουργική κοινωνία, στην Ελλάδα και στον Κόσμο!
Δεν έχουμε έγκυρες πληροφορίες και ανησυχούμε γιατί αυτή τη στιγμή ο υπερπληθυσμός που υπάρχει από μετανάστες - πρόσφυγες στο νησί και ειδικά στη Βιαλ μας κάνει να αναρωτιόμαστε:
- Υπάρχει αρκετή και κατάλληλη διατροφή ειδικότερα για παιδιά, έγκυες και θηλάζουσες;
- Υπάρχει επαρκής στέγαση για αυτούς τους ανθρώπους και ειδικά για τις οικογένειες και τα παιδιά που να τους προστατεύει από τις καιρικές συνθήκες; (μαθαίνουμε για πρόχειρες σκηνές και μέσα στο Κ.Υ.Τ και σε καταπατημένα χωράφια)
- Έχουν ρούχα και παπούτσια κατάλληλα για την εποχή που αλλάζει;
- Υπάρχουν κατάλληλες συνθήκες υγιεινής τουαλέτες μπάνια με ζεστό νερό; (μαθαίνουμε ότι δεν υπάρχουν αρκετές τουαλέτες και νερό στα καζανάκια, ενώ υπάρχουν λύματα και σκουπίδια στον περιβάλλοντα χώρο)
- Υπάρχει κατάλληλη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και προληπτική ιατρική; (Μαθαίνουμε ότι δεν έχουν αμκα κι αυτό δημιουργεί προβλήματα)
Δεν αμφισβητούμε ότι όλοι κάνουν ότι καλύτερο μπορούν, αλλά ταυτόχρονα κατανοούμε πόσο δύσκολες συνθήκες έχουν διαμορφωθεί και θα θέλαμε να ενισχύσουμε τις προσπάθειες με όποιον τρόπο μπορούμε.
Γράφουμε αυτό το κείμενο για να υπενθυμίσουμε πως στο «εδώ και τώρα», υπάρχουν κάποιες πρακτικές συνθήκες που δεν μπορούμε να αγνοήσουμε και παράλληλα με τις μακροπρόθεσμες κινήσεις επίλυσης των προβλημάτων, να γίνουν οι απαραίτητες διενέργειες για να προστατευθούν οι άνθρωποι, με προτεραιότητα στα παιδιά τις έγκυες και τις μητέρες με μωρά.
Ελπίζουμε πως θα γίνουν οι κατάλληλες ενέργειες και ο τόπος μας θα γίνει παράδειγμα προς μίμηση αξιοπρεπούς διαχείρισης αυτών των τόσο δύσκολων συνθηκών.
*Η γράφουσα επέλεξε τον πληθυντικό λόγω της φύσης του κειμένου που υπερβαίνει το προσωπικό