Έβαλα, έχοντας αποτελειώσει τον σχολικό μόχθο, το ερώτημα στην περιβόητη μηχανή τεχνητής νοημοσύνης, το ChatGPT:
“Ποιές είναι οι άριστες πρακτικές της τοπικής αυτοδιοίκησης συγκεκριμένα για το νησί της Χίου;”
Αντιγράφω αμέσως παρακάτω την απάντηση του διάσημου προγράμματος τεχνητής νοημοσύνης της Microsoft:
“Για το νησί της Χίου, οι άριστες πρακτικές της τοπικής αυτοδιοίκησης πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τις συγκεκριμένες ανάγκες και τις ιδιαιτερότητες του νησιού. Ορισμένες από τις άριστες πρακτικές που θα μπορούσαν να εφαρμοστούν στην Χίο περιλαμβάνουν:
• Διατήρηση του περιβάλλοντος: Η Χίος διαθέτει πλούσιο φυσικό και περιβαλλοντικό κληρονομιά. Οι τοπικές αρχές πρέπει να προωθούν προγράμματα για τη διατήρηση της φύσης, την αειφόρο γεωργία και την ανάπτυξη πράσινων χώρων.
• Τουριστική ανάπτυξη: Ο τουρισμός είναι σημαντική πηγή εσόδων για τη Χίο. Οι τοπικές αρχές πρέπει να επενδύουν στη βελτίωση της τουριστικής υποδομής, τον προσανατολισμό σε οικολογικό και πολιτιστικό τουρισμό, και την προώθηση των τοπικών προϊόντων και εμπειριών.
• Εκπαίδευση και πολιτιστική διατήρηση: Η στήριξη της εκπαίδευσης και της πολιτιστικής διατήρησης είναι σημαντική για τη διατήρηση της ταυτότητας του νησιού. Οι τοπικές αρχές πρέπει να προωθούν τη δημιουργία πολιτιστικών εκδηλώσεων και την υποστήριξη της εκπαίδευσης.
• Αειφόρος ανάπτυξη: Πρέπει να εφαρμοστούν πολιτικές που προωθούν την αειφόρο ανάπτυξη, όπως η χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και η διαχείριση των απορριμμάτων.
• Υγεία και κοινωνική πρόνοια: Η διασφάλιση καλής ποιότητας υγειονομικής περίθαλψης και υπηρεσιών κοινωνικής πρόνοιας είναι θεμελιώδους σημασίας.
• Καινοτομία και ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας: Η υποστήριξη νέων επιχειρηματικών εγχειρημάτων και η προώθηση της καινοτομίας μπορούν να συμβάλουν στην οικονομική ανάπτυξη του νησιού.
• Συνεργασία και εταιρικές σχέσεις: Η συνεργασία με άλλους τοπικούς φορείς, τον ιδιωτικό τομέα και την κοινωνία των πολιτών είναι σημαντική για την επίτευξη των στόχων της τοπικής αυτοδιοίκησης. Αυτές οι πρακτικές μπορούν να αποτελέσουν μια καλή αρχή για την τοπική αυτοδιοίκηση στη Χίο, αλλά πάντα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι συγκεκριμένες ανάγκες του νησιού και οι απόψεις των κατοίκων κατά την ανάπτυξη και την εφαρμογή των πολιτικών.
Διπλωματική η απάντηση, όπως συνηθίζουμε να εισπράττουμε όσοι θέτουμε επίδικα ζητήματα στο GPT, αλλά πιστεύω έχει νόημα για τις σημερινές παρατάξεις να σχολιάσουμε ποιές προτεραιότητες προτάσσει:
• Δεν βλέπεις πουθενά το προσφυγικό. Είναι βαριές οι πέτρες του και αν τις σηκώσει οποιοσδήποτε εθνοκάπηλος δελαπατρίδης θα βουλιάξει..!
• Δεν γράφει τίποτε για την κατεύθυνση της διμερούς σχέσης «Ελλάδα-Τουρκία». Η συντριπτική πλειοψηφία των συντηρητικών υποψηφίων της Χίου καμώνονται τους διεθνολόγους. Και η καθαρολογία πάει σύννεφο..! Το ChatGPT πάλι, ως δεύτερη προτεραιότητα έχει την προώθηση ενός βιώσιμου τουρισμού. Ως πρώτη προτεραιότητα είναι η διατήρηση της χιώτικης φύσης!
Το GPT δεν εξειδικεύει. Δεν είναι η δουλειά του. Αυτό είναι υπόθεση ομαδικής δουλειάς! Γιατί στην καχεκτική δημοκρατία μας, το μοντέλο top-down, (o ηγεμόνας-μπροστάρης, το φωτισμένο κόμμα-οδηγός του προλεταριάτου, το εκσυγχρονιστικό, πάσει θυσία, δρομολόγιο, στρωμένο με απευθείας αναθέσεις, μίζες και διαφθορά), έχει φτάσει τα όριά του..!
Είναι οι ομάδες εργασίας που πρέπει τελικά να επεξεργάζονται σχέδια δράσης. Ας πούμε, για τις πολιτιστικές εκδηλώσεις του καλοκαιριού αντί, ίσως της ευειδούς σύζυγου του όποιου περιφερειάρχη. Το ίδιο για τις χρήσεις, δείγματος χάριν, του πυρήνα Natura στη Βόρεια Χίο ή για την εγκατάσταση μιας ιχθυοκαλλιέργειας στην Καλακόνηθρο.
Αυτού του είδους η συλλογικότητα έχει βαθιά πολιτικό πρόσημο. Και με συγχωρείτε, αλλά συντάσσομαι πλήρως με τη φωνή ενός σπουδαίου δασκάλου, του Μπάμπη Σαχτούρη, που έγραφε χθες για τις αυτοδιοικητικές εκλογές:
“Πολλοί είναι φίλοι, γνωστοί, συγγενείς... Πολλούς εκτιμώ πολύ. Για μένα όμως η ψήφος οφείλει (εκτός από τη μυστικότητα) να διαθέτει και άλλα στοιχεία, πέρα από την αξιολόγηση των προσώπων, πράγμα που σημαίνει ιδεολογία, επιλογή ψηφοδελτίου, αξιολογικά κριτήρια.”
H αγκυροβόληση στο εφικτό, η γείωση με την κοινωνία σε προφυλάσσει από το να καβαλήσεις καλάμια: Γιατί να προτείνεις, δονκιχωτικά, θαλάσσιο πάρκο στον Πέτασο όταν κανένας από τους ντόπιους δεν το επιθυμεί; Τελικά, θα έχει θετική συνεισφορά η ιδέα σου; Θα αναγεννηθεί δημογραφικά η νοτιοδυτική Χίος με αυτή την πρότασή σου ή πιθανότατα όχι; Ειδικά σήμερα, τις τρομερές μέρες της παγκόσμιας υπερθέρμανσης, αναλογίζομαι το πρόταγμα της Αρχαίας Αθηναϊκής Δημοκρατίας που μας θύμισε ο Κορνήλιος Καστοριάδης, τον αυτό-περιορισμό. Προτάσσοντας τον «δημοκρατικό αυτοπεριορισμό» ως τρόπο αναγνώρισης των ορίων των πράξεων μου- θυμάμαι την βλακώδη ιδέα να πηγαίνω καθημερινά για ψάρεμα με το φουσκωτό μου ότι τάχα μπορούσα να αναπαράγω επ’ αόριστον την ανεύθυνη σχέση μου με το περιβάλλον, από του οποίου την ευθραυστότητα και επιβίωση θα εξαρτηθεί η ίδια η ύπαρξη της ανθρωπότητας.
Αυτός ο αυτό-περιορισμός στα προεκλογικά προγράμματα των αυτοδιοικητικών σχηματισμών που ανήκουν στην Δημοκρατική Παράταξη ίσως αποφύγει την αρχαιοελληνική ύβρι και τελικά τη νέμεση. Το φανερώνει και ο μινιμαλισμός στην κατάρτιση των ψηφοδελτίων. Αν για τις συντηρητικές παρατάξεις των Κάρμαντζη-Μουτζούρη-Στεφανή διαπιστώνουμε έναν πληθωρισμό που ομνύει στον αρχέγονο κοινοτισμό των οικογενειακών δικτύων, η Κεντρο-Αριστερά της Χίου συγκροτεί έναν συνασπισμό Χιολατρών βιόφιλων μετοίκων & ανθρώπων που έχουν πια επιλέξει να είναι στο μετερίζι των γενέθλιων τόπων: Εδώ σκέπτομαι τον πρόεδρο της ποιμενο-τουριστικής κοινότητας Πυτιούς, τον υδραυλικό μηχανικό του Μεννή, τον χαλκέντερο Μιχάλη Φυτούση, συστρατευμένο σήμερα στον Συνασπισμό Κεντρο-Αριστεράς & Οικολόγων, με επικεφαλής την Βάσω Χοχλάκα. Κρατώ στη μνήμη μου ως φυλαχτό, μια σπάνια φωτογράφησή της από τον Σύντροφο Σιδερή Λω, που αναδεικνύει ένα σημαντικό προσόν της έμπειρης αυτοδιοικητικού: Την ανεξάρτητη εργασία. Τραβήχτηκε εν αγνοία της, καθώς αποσύρθηκε από την πολιτική σύναξη σε Χιώτικο καφενείο για να γράψει ένα κείμενο-απάντηση σε δεξιά τοπική εφημερίδα.
Ένα ανέκδοτο για τη σημασία του αυτοπεριορισμού: Νεαρό ψαλτάκι στο Πυργί, ήμουν, όπως λέει ο Σεφέρης «τραγικά αυτοδίδαχτος», αόμματος για τα ιεροψαλτικά αναστήματα που διαδέχτηκα, τον «Κότσινο», λόγω ένταξης στο Κουκουέ, Λαγούδη που μου έμαθε τη δοξολογία σε Πρωτόβαρυ. Στο αρχάριο ξεκίνημα με είχε πιάσει η έπαρση να λέω prima vista αργές δοξολογίες. Ήταν η Κεντροαριστερά που αντέδρασε, ο αείμνηστος Γιάννης Καμπάς, μοναδικός Πασόκος Επίτροπος της Πάνω Παναγιάς: “Κώστα, βγόδωνε. Αργή δοξολογία μόνο στο πανηγύρι! Εδώ οι ξωμάχοι εννοούν να σηκώνονται όρθιοι στη Δοξολογία και πρέπει να είναι σύντομη γιατί είναι κουρασμένοι αγρότες!». Φοβεροί άνθρωποι της Ελληνικής υπαίθρου όπου η θρησκευτικότητα δεν έχει απεδαφοποιηθεί..!