
Μία ακόμη ηχηρή παρέμβαση έκανε, προ ημερών, ο καθηγητής και σημερινό στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ κ. Αντώνης Λιάκος. Η προηγούμενη αφορούσε τη διακρατική συμφωνία για την κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου East Med την οποίαν χαρακτήρισε επιζήμια και επικίνδυνη για την Πατρίδα μας. Για όσους τυχόν δεν γνωρίζουν ποιος είναι ο κ. Λιάκος, παρενθετικά, αναφέρω τα παρακάτω:
Καθηγητής νεώτερης ιστορίας στο Παν/μιο Αθηνών (73 ετών σήμερα), ο κ. Λιάκος αποτέλεσε βασικό στέλεχος της “Σημιτικής” πτέρυγας του ΠΑΣΟΚ τον οποίον, ο ίδιος ο πρώην Πρωθυπουργός κ. Σημίτης, είχε διορίσει Πρόεδρο του Ομίλου Προβληματισμού για τον Εκσυγχρονισμό της Κοινωνίας μας (Ο.Π.Ε.Κ.) (αυτό τα χρόνια της παντοδυναμίας του κ. Σημίτη).
Σήμερα ο κ. Λιάκος είναι, (όπως και άλλοι πρώην Σημιτικοί), μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου της Κεντρικής Επιτροπής Ανασυγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ, αποδεικνύοντας έτσι ότι, στο εγχείρημα ανασυγκρότησης του εν λόγω Κόμματος, συμμετέχουν πρώην στελέχη του ΠΑΣΟΚ που βρέθηκαν, κατά καιρούς, κοντά στους Άκη Τσοχατζόπουλο, Γεράσιμο Αρσένη, Κώστα Σημίτη και Γιώργο Παπανδρέου!
(Κάπως έτσι, επιχειρείται, ίσως βάσει σχεδίου, μια ιδιότυπη “ΑΛΩΣΗ” και πλήρης “Πασοκοποίηση” του πρώην Συνασπισμού της “Ριζοσπαστικής” Αριστεράς).
Κλείνω την παρένθεση και επανέρχομαι στα γραφόμενα του κ. Λιάκου όπως αυτά αναρτήθηκαν στον προσωπικό λογαριασμό του στο facebook. Γράφει, μεταξύ άλλων:
-“....Η Ελλάδα, για να αντιμετωπίσει την πληθυσμιακή της κατάρρευση, χρειάζεται τουλάχιστο ένα εκατομμύριο πρόσφυγες...”
Προφανώς, ο κ. Καθηγητής, στηρίζει την άποψη-πρότασή του στην θλιβερή στατιστική διαπίστωση ότι, η Ελλάδα, εδώ και χρόνια, μειώνεται πληθυσμιακά. Από τη μια η συνεχής φυγή (μετανάστευση) ΜΟΡΦΩΜΕΝΩΝ νέων μας σε άλλες Χώρες (κυρίως Ευρωπαϊκές) και από την άλλη η υπογεννητικότητα, οδηγούν σε συρρίκνωση και γήρανση του πληθυσμού της Χώρας μας με δυσμενείς επιπτώσεις στους τομείς της οικονομίας, της άμυνας και στο συνταξιοδοτικό σύστημα.
Σήμερα, κατά κάποιους υπολογισμούς, η Ελλάδα έχει περίπου 10.500.000 κατοίκους εκ των οποίων, αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες, είναι αλλοδαποί (μόνιμοι κάτοικοι).
Άραγε, μπροστά στη δυσοίωνη προοπτική συρρίκνωσης του Ελλαδικού πληθυσμού μπορεί, η άποψη-πρόταση του κ. Λιάκου, να αποτελέσει το “σωστό φάρμακο”;
Θα μπορούσε δηλαδή, με “εισαγωγή” προσφύγων (ίσως και μεταναστών;) πρόθυμων για (σημαντική) τεκνοποίηση, να ισοφαρισθεί και να υπερκερασθεί ποσοτικά η παρατηρούμενη πληθυσμιακή μας συρρίκνωση;
Θα ήταν πράξη ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΩΦΡΟΣΥΝΗΣ, μια τέτοια ΠΟΛΙΤΙΚΗ επιλογή να γίνει χωρίς η Πατρίδα μας να θέσει σε εφαρμογή νόμιμες διαδικασίες και αυστηρά κριτήρια επιλογής (ποσοτικά και ποιοτικά) βάσει των οποίων θα μπορούσε να δεχθεί και να εντάξει στο Σώμα της ΟΜΑΛΑ και με ΑΝΤΟΧΗ στο χρόνο, πρόσφυγες (ίσως και νόμιμους μετανάστες);
Είναι αλήθεια ότι, τις τελευταίες δεκαετίες, στη Χώρα μας “μπήκαν” παράνομα ή νόμιμα εκατοντάδες χιλιάδες αλλοδαποί, αρκετοί των οποίων (όχι όμως όλοι), έχουν ήδη ενσωματωθεί πλήρως και ΟΜΑΛΑ στην Ελληνική Κοινωνία. Ήδη, όπως γράφτηκε προ ημερών, υπάρχει σκέψη να ιδρυθεί ένας νέος ΟΑΕΔ αποκλειστικά για αλλοδαπούς, τους οποίους, με τρόπο οργανωμένο και πλήρως ελεγχόμενο, θα κατευθύνει σε περιοχές όπου παρατηρείται ετησίως εποχιακή έλλειψη εργατικών χεριών (κυρίως στον γεωργικό τομέα).
Άλλο όμως η ελεγχόμενη κάλυψη αυτής της έλλειψης και άλλο να αρχίσουμε να μιλάμε για “εισαγωγή” τουλάχιστον ενός εκατομμυρίου προσφύγων με κύριο στόχο την αύξηση του πληθυσμού της Πατρίδας μας !
Θα μου πείτε, αν όχι αυτό, τί άλλο θα μπορούσε να γίνει; Την απάντηση μας τη δίνει το παράδειγμα του Ισραήλ. Το Κράτος αυτό, με έκταση μόνο 20.700 τετραγ. χιλιομέτρων (η δική μας έκταση είναι 132.000 τ.χιλ.) και πληθυσμό 9.145.000 (εκ των οποίων περίπου 1.920.000 Άραβες, κυρίως Μουσουλμάνοι), ενώ περιβάλλεται από πλήρως ΕΧΘΡΙΚΑ ΚΡΑΤΗ, έχει καταφέρει κάτι θαυμαστό:
-Καλλιεργώντας έντεχνα τον ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟ (ενίοτε και με τη μορφή εθνικισμού), έχει καταφέρει να διαθέτει ταυτόχρονα, μια ανθούσα οικονομία, μια πανίσχυρη στρατιωτική μηχανή (φόβο και τρόμο για κάθε εχθρό) και δείκτη γονιμότητας αξιοζήλευτο.
Είναι χαρακτηριστικό ότι, ενώ ο πληθυσμός του Κράτους αυτού, τελεί υπό ένα ιδιότυπο καθεστώς συνεχούς επιστράτευσης, έχει δείκτη γεννητικότητας ανά γυναίκα 3,09, όταν, ο αντίστοιχος δείκτης στην Ελλάδα, μειούμενος συνεχώς, ευρίσκεται σήμερα στο 1,33 παιδιά ανά γυναίκα. (οι νέες Ελληνίδες, όσες τεκνοποιήσουν συνήθως μετά τα 30 τους, με δυσκολία κάνουν δεύτερο ή τρίτο παιδί).
Ζητούμενο λοιπόν για τη Χώρα μας, αν θέλει βέβαια να ΕΠΙΒΙΩΣΕΙ σε ένα δύσκολο και άκρως ανταγωνιστικό διεθνές περιβάλλον και με έναν εχθρικό, άρα επικίνδυνο γείτονα, είναι, (πρέπει να είναι),όχι η εύκολη λύση της “εισαγωγής πληθυσμού” αλλά η καλλιέργεια και ανάπτυξη ενός υγιούς ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΥ (όχι εθνικισμού) που θα στηρίζει έμπρακτα και ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ τη βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη, τη σοβαρή ενίσχυση της Εθνικής Άμυνας, την επιστροφή νέων μας από το εξωτερικό και, βεβαίως, τη ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ με κάθε πρόσφορο μέσο και τρόπο.
Επιτέλους, ας τολμήσουμε να αντιγράψουμε το παράδειγμα του Ισραήλ προτού είναι αργά...