Το ακούσαμε και φρικιάσαμε. Και να δούμε τι άλλο θα είναι εκμεταλλεύσιμο την εποχή του διαδικτύου που δεν έχει κανέναν φραγμό και όποιος θέλει κάνει ό,τι θέλει. Ακόμα και τα πιο ανήκουστα αίσχη. Για την περίπτωση της εκμετάλλευσης δύο ατόμων με ειδικές ανάγκες, την σεξουαλική κακοποίηση των οποίων ο άλλος, ο «έξυπνος», ο 42χρονος πουλούσε στο διαδίκτυο αντί 45 ευρώ. Και είχε και 23.000 συνδρομητές! Πλήρωναν για να βλέπουν δύο ανθρώπους με αναπηρία να βασανίζονται live! 23.000 αρρωστημένοι και επικίνδυνοι και με τη βούλα!
Πέφτεις από τα σύννεφα από το γεγονός ότι υπάρχει τόση άρρωστη καταπιεσμένη βία γύρω μας.
Όπως έγραψε και ο Γιάννης Καφάτος, πες μου τι κάνεις όταν έχεις 23.001 (ο 1 είναι ο δράστης) εν δυνάμει δήμιους που τη βρίσκουν να βλέπουν κάποιον να κάνει βασανιστήρια σε άλλους. Ζούμε ανάμεσα σε εν δυνάμει δήμιους, εν δυνάμει δολοφόνους, παιδοκτόνους, γυναικοκτόνους και κάθε μορφής.
Αυτοί οι αρρωστημένοι τύποι είναι γείτονες, τους συναντάς στο ίδιο λεωφορείο, στην ουρά του σούπερ μάρκετ. Είναι παντού με άλλα λόγια. Είναι παντού και περιμένουν τους ομοίους τους, για να γεμίσουν ό,τι έχουν για μυαλό με βία και πόνο.
Άραγε τι ικανοποίηση αισθάνονται όταν βλέπουν κάποιον να βασανίζει έναν άνθρωπο, στην προκειμένη περίπτωση, έναν ανάπηρο άνθρωπο; Σε ποια κορύφωση ικανοποίησης φτάνουν πληρώνοντας συνδρομή στο κανάλι του 42χρονου συλληφθέντα για να βλέπουν να χώνει το κεφάλι του θύματος στη λεκάνη και να τραβάει το καζανάκι;
Βεβαίως υπάρχουν κι άλλες απορίες: Πώς μεγάλωσαν, τι τους έλεγε η μάννα κι ο πατέρας; Πόση ευθύνη έχει το οικογενειακό περιβάλλον για την μετέπειτα εξέλιξή τους ως εν δυνάμει δήμιοι και δολοφόνοι; Και αντιστοίχως πόσο έχει επηρεάσει αυτές τις πράξεις το κοινωνικό περιβάλλον;
Πρόσεξε, οι «ερωτήσεις» δεν σημαίνουν ελαφρυντικά. Είναι απορίες πραγματικές για να δούμε πώς θα γλυτώσουμε από τους υπόλοιπους «δήμιους» της διπλανής πόρτας που δεν τους ξέρουμε και ίσως τους μάθουμε στην επόμενη φρικαλέα είδηση του αστυνομικού δελτίου.
Του Δημήτρη Φρεζούλη
