
Η ποίηση είναι ένα είδος γραφής που όταν το διαβάζεις πρέπει να αγγίζει τις μύχιες σκέψεις σου και να αισθάνεσαι και μια πνευματική ανάταση. Να είναι ένα περιβόλι, μέσα στο οποίο η βόλτα να είναι ευχάριστη, δροσερή και ωραία. Να καταφέρνει να σε σεργιανίζει με όμορφες λέξεις που δεν είναι μόνο εύηχες, αλλά να έχουν και νοήματα με αρχές και ιδέες πανανθρώπινα. Να μην παιδεύονται άδικα οι λέξεις αν δεν έχουν να πουν τίποτα.
Πόσους «κρυφούς» ποιητές έχουμε; Το ερώτημα εύκολα το απαντάς χωρίς όμως να προσδιορίζεις αριθμό. Και είναι εντυπωσιακός αυτός ο αριθμός, καθώς εκτός από εκείνους που τολμούν να εκδώσουν τα ποιήματά τους υπάρχουν και πολλοί άλλοι που τα έχουν στα συρτάρια τους. Και όσοι τα εκδίδουν είναι πολύ ευχάριστο να μοιράζονται μαζί μας τις μύχιες σκέψεις τους οι οποίες αρκετές φορές εκφράζουν και εμάς.
Μία από τις ποιήτριες που αποφασίζει να «εκτεθεί» είναι και η Χιώτισσα, Βάσω Λημνιούδη, που σπούδασε ιατρική, της οποίας κυκλοφόρησε πρόσφατα η τρίτη ποιητική συλλογή της με τίτλο «Ένα εισιτήριο για πού;» και μάλιστα σε δεύτερη έκδοση. Προηγήθηκαν «Τα μυθικά χρόνια» και «Γκρίζο 3020 πράσινο 930».
Η ποιήτρια εγκλωβίζει και αιχμαλωτίζει συναισθήματα και τρυφερότητα. Ακτινοσκοπεί τη ζωή, την καθημερινότητα, την πραγματικότητα που μας περιβάλλει. Με βουτιές στο παρελθόν και από διαφορετικούς «σταθμούς» αλλά και ημερομηνίες Όλα αυτά που βιώνουμε και τα διαπιστώνουμε καθώς κυλούν τα χρόνια. Πικρές και δυσάρεστες στιγμές και διαπιστώσεις ανακατεμένες και με αντίστοιχες αγαλλίασης αλλά και απογοητεύσεις, έστω και αν η αισιοδοξία είναι ζητούμενο.
Ένα ερώτημα είναι «πώς γράφεται το ποίημα τέλος πάντων. Βάζεις μπροστά τη σκέψη ή την έμπνευση». Και η Λημνιούδη βάζει και τη σκέψη και την έμπνευση και ταιριάζει λέξεις με λογοτεχνική υφή και εκφράζει τα συναισθήματά της… Συναισθήματα που έχουν άμεση σχέση με όλες τις φάσεις της ζωής και της καθημερινότητας.
Στα 34 ποιήματα μπορείς να σταθείς και να ανακαλύψεις και τον δικό σου εαυτό.
Ένα εισιτήριο για πού; Επιλέξτε προορισμό και ταξιδέψτε με τη Βάσω Λημνιούδη στη γαληνεμένη θάλασσα της ποίησης.
Θα μπορούσα, να σκέφτομαι, να διαλέξω μια σκηνή, στην κατεύθυνση του καπνού του τσιγάρου μου ένα σημείο αναφοράς, και να τελειώσω τη ζωή μου ή και να ζήσω τη ζωή μου.
Εκδόσεις ΕΚΑΤΗ
Του Δημήτρη Φρεζούλη