Ήρθε στα Θυμιανά πριν από καμιά δεκαπενταριά χρόνια… Για κάποιους από εμάς γνωστός και για άλλους άγνωστος. Ήρθε και ένωσε τη ζωή του με τη δική μας, την Κούλα Σάτρα, και έφτιαξαν οικογένεια. Και μπορεί να είχαν περάσει τα νεανικά χρόνια και για τους δύο, όμως η ανυστερόβουλη αγάπη τούς ένωσε και η ζωή τους ήταν χαρούμενη, ωραία και ευχάριστη.
Και ενώ όλα κυλούσαν ομαλά, πριν από λίγους μήνες η ζωή τους ανατράπηκε από τη μια στιγμή στην άλλη. Στην αρχή ήταν απίστευτο αλλά οι εξετάσεις το διέψευδαν. Η πραγματικότητα ήταν αμείλικτη. Καρκίνος στον εγκέφαλο που δεν χωρούσε καμιά επέμβαση. Και από τότε άρχισε η αντίστροφη μέτρηση… Η ευτυχία άρχισε να καταρρέει… Ως που χτες το πρωί έφυγε από τη ζωή ο Στέλιος Πασαλούκος (77) μετά από ολιγόμηνο πάλεμα με τον καρκίνο…
Σύντροφος της Κούλας Σάτρα ήρθε στο χωριό μας από τη Λαγκάδα πριν από λίγα χρόνια και όχι μόνο κατάφερε να εγκλιματιστεί στα Θυμιανά αλλά να γίνει και πολύ αγαπητός και αποδεκτός από όλους.
Συνταξιούχος Μηχανικός του Εμπορικού Ναυτικού ήταν αξιοθαύμαστος για την δραστηριότητα και την ενεργητικότητά του.
Άνθρωπος προοδευτικός δημιούργησε τις προϋποθέσεις ώστε να αφήσει το αποτύπωμά του τόσο στην κοινωνία της Λαγκάδας όσο και σε εκείνη των Θυμιανών.
Σεμνός, ταπεινός, ευγενικός στον υπέρτατο βαθμό, καλοσυνάτος, δεκτικός, αλτρουιστής, φιλικός, άψογος χαρακτήρας, σε κατακτούσε με τη συμπεριφορά και τη νοοτροπία του. Φτωχά τα λόγια για να περιγραφεί η προσωπικότητά του που ήταν ξεχωριστή και ομολογούταν από όλους. Ήταν από τους καλούς νοικοκυραίους και οικογενειάρχες και η Κούλα τον χαρακτήριζε διαμάντι. Και όχι αδικαιολόγητα καθώς η ζωή μαζί του ήταν η ωραιότερη περίοδος για εκείνη.
Έφυγε ο Στέλιος, αλλά πήρε μαζί του την ανεκτίμητη αγάπη και έγνοια της Κούλας που παρέμεινε στο προσκεφάλι του μέχρι την τελευταία στιγμή.
Και ήταν ηρωική αυτή η προσπάθεια καθώς, παρόλο που ο Στέλιος έπνεε τα λοίσθια, αρνούταν να τον εγκαταλείψει. Παρά τις παραινέσεις ακόμα και των παιδιών του να φιλοξενηθεί σε ιδιωτική κλινική.
Ήταν ο άνθρωπός της μετά από την πρώτη ατυχία στη ζωή της και το χωρισμό πριν πολλά χρόνια. Στάθηκε δίπλα του παλληκαρίσια και στα εύκολα αλλά κυρίως στα δύσκολα. Και όλοι είχαν να λένε για την αυτοθυσία της.
Έτσι χάσαμε τον Στέλιο που αγαπήσαμε. Τον Στέλιο που ήταν ένας καλός άνθρωπος πρώτα από όλα. Τον Στέλιο που το πάλεψε μέχρι το τέλος αλλά η μάχη ήταν άνιση. Αντίο Στέλιο, θα σε θυμόμαστε με αγάπη. Συλλυπητήρια στην Κούλα και στα παιδιά του.
Του Δημήτρη Φρεζούλη
Υ.Γ.: Η εξόδιος ακολουθία θα τελεστεί αύριο Σάββατο 28/6/25, στις 6 το απόγευμα, στην εκκλησία του Αγίου Γιάννη Λαγκάδας.
