Η Παθολογική

Τρί, 10/12/2024 - 07:19

Τις τελευταίες ημέρες στο Νοσοκομείο νοσηλεύεται ένας καλός και αγαπητός φίλος αντιμετωπίζοντας, τι άλλο, προβλήματα υγείας. Αποφάσισα λοιπόν να τον επισκεφτώ γιατί τον αγαπώ. Η αλήθεια είναι ότι μέχρι και τις δύο πρόσφατες επισκέψεις μου δεν είχα ιδέα πώς ήταν η κατάσταση στις κλινικές, αφού δεν χρειάστηκε ποτέ να ζητήσω τη νοσηλεία μου. Μια φορά νοσηλεύτηκα στην Καρδιολογική και όπως είναι παγκοίνως γνωστό δεν «παίζεται». Μόνο στα εξωτερικά ιατρεία πήγαινα.

  Πέρασε από χίλια μύρια κύματα, αλλά έπρεπε να μετρήσουμε πάνω από 10 χρόνια για να ολοκληρωθεί η Παθολογική. Αιτήματα επί αιτημάτων, παρακάλια, ικεσίες, απεργίες για τι; Για το αυτονόητο. Για να υπάρχει μια Κλινική στο Νοσοκομείο που θα εκπλήρωνε σωστά την αποστολή της. Η κατάσταση είχε φτάσει στο απροχώρητο, αλλά κανείς από τα κεντρικά της Αθήνας δε συγκινιόταν. Πολλές οι προσπάθειες από τους εκάστοτε διοικητές, έντονες διαμαρτυρίες και απεργίες από τους εργαζόμενους, γιατρούς και νοσηλευτές, παράπονα από τους νοσηλευόμενους αλλά πέρα βρέχει και στο Αϊβαλί βροντά. Και δεν ήταν η πρώτη φορά που η Χίος και οι Χιώτες αισθάνονταν ως φτωχοί συγγενείς. Και όχι μόνο φτωχοί αλλά και τριτοκοσμικοί.

   Και ναι μεν η Παθολογική Κλινική του Νοσοκομείου Χίου μπορεί να ήταν η μεγαλύτερη, ως προς τα κρεβάτια φιλοξενίας, όμως πολύ απείχε από το να είναι κάπως ευπρεπισμένη. Μάλιστα οι εργαζόμενοι την χαρακτήριζαν απλά “ντροπή” αφού ο χαρακτηρισμός “τριτοκοσμική” μάλλον την… τιμούσε.

   Ως που στο τέλος δρομολογήθηκε η ανακαίνισή της και έγινε μπορετό πέρυσι, τέτοιον καιρό, να εγκαινιαστεί μαζί με την αντίστοιχη ψυχιατρική και επιτέλους να γίνει ανθρώπινη. Και με τις πρόσφατες επισκέψεις μου εντυπωσιάστηκα από την άψογη διαρρύθμιση των χώρων, των θαλάμων, των υποδομών. Η Παθολογική έχει μετατραπεί σε μια κούκλα με όλα όσα απαιτεί μια σύγχρονη Κλινική. Και εντύπωση μου έκανε και η καθαριότητα. Δεν μπορώ να εκφέρω γνώμη για τις προσφερόμενες υπηρεσίες αλλά θέλω να πιστεύω  ότι εκπληρώνουν άριστα την αποστολή και τις υποχρεώσεις τους γιατροί και νοσηλευτές.

   Και τι θυμήθηκα; Πώς ήταν η Κλινική τα περασμένα χρόνια… Με τεράστιους θαλάμους των πολλών κρεβατιών, χωρίς τις στοιχειώδεις υποδομές και με μόνη παρούσα την καλή διάθεση και  αυταπάρνηση των παλιών γιατρών και των νοσηλευτών.

   Ελπίζω κανείς από εμάς  να μην χρειαστεί τις ανάγκες του Νοσοκομείου και να ευχηθώ στους πολλούς νοσηλευόμενους περαστικά και παρά το ότι η εικόνα της Κλινικής είναι ευχάριστη να επιστρέψουν γρήγορα στα σπίτια τους.

Του Δημήτρη Φρεζούλη

dimfre@yahoo.gr

Σχετικά Άρθρα