Ηδονικά… «παπουτσάκια»

Πέμ, 28/05/2020 - 10:49

Ο Γιάννης Παϊδούσης διαβάζοντας το χτεσινό χρονογράφημα για τις «δασκάλες» θυμήθηκε μιαν ιστορία που του την είχε πει πριν χρόνια ο ίδιος ο πρωταγωνιστής…
«Στην πείνα (Γερμανική Κατοχή 1941-1944) ήταν κοπέλι σε ένα κτήμα στον Κάμπο. Καλός άνθρωπος το αφεντικό και άνθρωπος της εκκλησίας, που λέμε. Κάθε Κυριακή πρώτος στη Λειτουργία, Τετάρτη και Παρασκευή ανάλαδα φαγητά στο τραπέζι, μεγάλη νηστεία 40 μέρες πριν τα Χριστούγεννα και το Πάσχα, να πάει να ξομολογηθεί και να κοινωνήσει.

Παραμονές Χριστουγέννων του ‘43 θέλησε να του αγοράσει καινούργια παπούτσια. Τον παίρνει, λοιπόν, ένα πρωί δικάβαλο πάνω στο μουλάρι, το αφεντικό στο σαμάρι και ο ίδιος στα καπούλια, και κατεβαίνουν στην πόλη. Άφησαν το μουλάρι στα χάνια (όπου φιλοξενούνταν ζώα) με την εντολή να το πεταλώσουν, μιας και βρέθηκε κοντά σε πεταλωτή και προχώρησαν προς τα μαυροπαπουτσίδικα (ο δρόμος με τους τσαγκάρηδες). Εκείνη την εποχή δεν είχε βιτρίνες και οι αγοραπωλησίες γίνονταν κρυφά σε υπόγεια και σοφίτες. Στο δρόμο αυτό, από τότε, είχαν τις ερωτικές «φωλιές» τους και οι ιερόδουλες.

Το αφεντικό πλησίασε έναν περαστικό και τον ρώτησε «πού πουλάνε παπούτσια για το παιδάκι»… Πονηρός, απ’ ό,τι φαίνεται, ο ερωτώμενος νόμισε ότι ζητούσε «δασκάλα» του έρωτα για το παιδάκι… Και τι του λέει; 
«Ανέβα εκείνη τη σκάλα», που παρέπεμπε όμως σε οίκο ανοχής… 

Μπήκαν μέσα στην πόρτα που τους έδειξε και άρχισαν να ανεβαίνουν τη μεγάλη γυριστή ξύλινη σκάλα, μπροστά ο γέρος και πίσω το κοπέλι. Φτάνοντας στα τελευταία σκαλιά είδαν μια μαντάμ να κάθεται στο πάνω σκαλί με μια φαρδιά ρόμπα να σκεπάζει τα πόδια της

«Παπουτσάκια για το μικρό θέμε», είπε το αφεντικό…
«Τέτοια παπουτσάκια, θες ρε;» λέει η μαντάμ σηκώνοντας τη ρόμπα και δείχνοντας τα απόκρυφά της…
«Πίσω πίσω», φωνάζει το αφεντικό που κατάλαβε που βρέθηκαν… Δυο δυο κατέβηκαν τα σκαλιά και για πολλή ώρα έκανε το σταυρό του   

Γύρισαν άρον άρον στο σπίτι. Το κοπέλι έχασε τα παπούτσια και το αφεντικό για πολύ καιρό το φυσούσε και δεν κρύωνεΤα «παπουτσάκια» που τους πρόσφεραν ήταν έξω από την ηθική του αφεντικού…

Του Δημήτρη Φρεζούλη

Σχετικά Άρθρα