Ξέρετε, η καθημερινή απορία ενός χρονογράφου είναι το θέμα που θα γράψει στην καθημερινή στήλη του στην εφημερίδα ή στο διαδίκτυο τώρα τελευταία. Προκειμένου να μην κουράσει τον αναγνώστη αλλά και να έχει ενδιαφέρον το θέμα με το οποίο θα ασχοληθεί. Και αυτά τα θέματα, είναι κυρίως θέματα επικαιρότητας.
Το πρόβλημα είναι αν η επικαιρότητα περιορίζεται σε ένα θέμα, με το οποίο έχει ασχοληθεί επανειλημμένα. Και, όπως ξέρουμε όλοι, αυτό τον καιρό η επικαιρότητα επικεντρώνεται στην πανδημία και στη μάστιγα του κορωνοϊού. Δύο θέματα που ουσιαστικά είναι ένα και τα οποία, κακά τα ψέματα, έχουν εξαντληθεί αυτό το διάστημα. Προσωπικά έχω γράψει και το «μακρύ» μου και το «κοντό» μου και όλα όσα αφορούν την πανδημία που μας ταλαιπωρεί εδώ και ένα οκτάμηνο…
Καταλαβαίνω πως κι εσείς οι αναγνώστες έχετε κουραστεί, όπως έγραφα και τις προάλλες, να διαβάζετε και να ακούτε όσα έχουν σχέση με αυτό τον τρισκατάρατο που μας «κατσικώθηκε» και δε λέει να πάει στον αγύριστο να ησυχάσουμε. Και έχω την αίσθηση, παρά το ότι κάθε φορά κάτι καινούργιο προκύπτει, πως ίσως οι περισσότεροι να αγνοείτε όσα γράφονται… Άσχετα ότι η επανάληψη βοηθά την εμπέδωση και την κατανόησή τους καλύτερα… Και επιβάλλεται όλα όσα αφορούν τον κορωνοϊό να τα εμπεδώσουμε, ώστε να μη βρεθούμε προ δυσάρεστων εκπλήξεων…
Έτσι από σήμερα το πρωί ξαναμπήκαμε σε καραντίνα και η έξοδος από το σπίτι απαιτεί κάποιες προϋποθέσεις… Με λίγα λόγια στερούμαστε και πάλι την ελευθερία μας να βγαίνουμε και να μπαίνουμε όποτε γουστάρουμε. Και πρέπει να προσαρμοστούμε στα νέα δεδομένα με όσες δυσκολίες συνεπάγεται κάτι τέτοιο. Σίγουρα δεν θα είναι εύκολο και πάλι, αλλά αφενός είναι απαραίτητο, όπως διαμορφώνεται η κατάσταση, και αφετέρου μας το επιβάλλουν. Και, βέβαια, από τη στιγμή που τα κρούσματα αυξάνονται και πληθύνονται έχουμε την υποχρέωση να προστατέψουμε τους εαυτούς μας…
Χτες κατέβηκα για ένα γύρισμα εκπομπής στη Χώρα και γινόταν χαμός από την κίνηση… Κόσμος πολύς στους δρόμους, μποτιλιάρισμα γύρω στον Κήπο, σούρτα - φέρτα στην Απλωταριά… Κάποιοι θα έβγαιναν, έλεγαν το βράδυ για τελευταία φορά, πριν από το κλείσιμο… Λέτε και σήμερα θα είχαμε και τα συντέλεια του κόσμου…
Αδέλφια θα το αντέξουμε κι αυτό. Το μεγάλο πρόβλημα θα το έχουν επαγγελματίες γενικά και εργαζόμενοι. Όμως δεν γίνεται διαφορετικά. Υπομονή και κουράγιο!
Του Δημήτρη Φρεζούλη
