Λέω, πώς και πόσο εκμεταλλεύονται κάποιοι την ανάγκη κάποιου άλλου, χωρίς να έχουν συναίσθηση και το παραμικρό φιλότιμο…
Τις τελευταίες μέρες όλοι βιώνουμε, έστω και από μακριά, την αγωνία των κατοίκων της Σαντορίνης, με τους απανωτούς σεισμούς που αναγκάζουν πολλούς κατοίκους της να φεύγουν. Και τι να κάνουν, να καθίσουν οι άνθρωποι, όταν πάνω από τα κεφάλια τους κρέμεται η δαμόκλειος σπάθη του σεισμού; Και υπάρχει κάτι χειρότερο από το ξύπνημα του Εγκέλαδου; Όχι, βέβαια, αφού δεν ξέρεις πώς να προφυλαχθείς. Και επειδή νησιά είναι η Σαντορίνη και η Αμοργός ποια είναι τα μέσα διαφυγής; Μα ποια άλλα από τα βαπόρια και τα αεροπλάνα. Άλλο η ηπειρωτική χώρα που παίρνεις το αυτοκίνητό σου και τραβάς όπου γουστάρεις…
Και τι βίωσαν κάποιοι από τους Σαντορινιούς που αποφάσισαν να φύγουν; Τη «ληστεία» κάποιων εταιρειών. Στα σχετικά τηλεοπτικά ρεπορτάζ κάτοικοι μίλησαν για μια πρωτοφανή αναλγησία. Άκουσα μια κυρία να λέει ότι πλήρωσε το αεροπορικό εισιτήριο 350 ευρώ! Και λέτε να ήταν η μοναδική; Αποκλείεται. Απλά πολλοί άλλοι δεν άνοιξαν τα στόματά τους… Και όταν η κατάσταση είναι τόσο δραματική και κινδυνεύει η ζωή σου και των δικών σου; Σκας και πληρώνεις…
Και καλά οι εταιρείες, που το μοναδικό που τους ενδιαφέρει είναι το κέρδος, παρόλο ότι τα κέρδη τους γενικά ξεπερνούν τα όποια λογικά όρια, το κράτος τι έκανε; Τίποτα, ως προς την αναχώρηση του κόσμου. Αντί να στείλει βαπόρια για να μεταφέρουν δωρεάν τους ανθρώπους λόγω της έκτακτης κατάστασης, τι έκανε; Ανέχθηκε και τη «ληστεία»!
Και τα δικά μας πανάκριβα εισιτήρια τι είναι; Μια έμμεση «ληστεία» και κανείς δεν βάζει ένα φρένο στο ασύστολο κέρδος. Μια ζωή ριγμένοι εμείς οι νησιώτες και ας χτυπάει η καρδιά της Ελλάδας στο Αιγαίο, όπως έλεγε ο συγχωρεμένος.
Του Δημήτρη Φρεζούλη
***Η φωτό του ΚΩΣΤΑ ΤΖΟΥΜΑ | Συντελεστές:
