Φωτιές άναψε ο λιμενάρχης μέσα στη βδομάδα για την ακαταλληλότητα του λιμανιού μας. Έτσι η ήπια περιρρέουσα ατμόσφαιρα στο νησί διαταράχθηκε και είχαμε πολλές και ποικίλες αντιδράσεις. Άλλες θετικές και άλλες αρνητικές. Πάντως ταράχτηκαν τα λιμνάζοντα ύδατα της επικαιρότητας και μάλιστα υπήρξε ο διαχωρισμός σε δύο «στρατόπεδα». Και η πιο σημαντική εξέλιξη ήταν η απόφαση του κύριου ακτοπλοϊκού φορέα να μεταφέρει τις αφίξεις και τις αναχωρήσεις του στο λιμάνι των Μεστών με όσα συνεπάγεται κάτι τέτοιο.
Κι εγώ ο αφελής προσπαθώ να βρω μιαν άκρη, ως προς το ποιος κοροϊδεύει ποιον… Η αλήθεια είναι ότι και άλλες φορές ο κ. Βατούσης είχε εκφράσει επιφυλάξεις, αλλά δεν του έδιναν σημασία. Πρόσφατα που δημιουργήθηκε «θέμα» με το έγκλημα στα Τέμπη επανήλθε και ίσως δεν είναι τυχαία η σύμπτωση, ότι το (ξανα)θυμήθηκε τώρα. Αποκλείεται να τον έκοψε ο πόνος στη συγκεκριμένη στιγμή, άσχετα με την όποια γνώμη είχε στο παρελθόν. Αφού αποκλείεται να έγινε ανασφαλές μέσα στην τρέχουσα εβδομάδα. Μήπως κάποιοι «ψιθύρισαν» να το κάνει «θέμα» τώρα, στα απόνερα του εγκλήματος των Τεμπών; Σου λένε προεκλογική περίοδο διανύουμε μη μας κάτσει κι άλλη στραβή και ζήτω που καήκαμε…
Δεν ξέρω αν κάνω καλά, αλλά τώρα πια όλα τα βάζω στο στενό μυαλό μου… Και ποιος θα μπορούσε να δώσει μια τέτοια «διαταγή»; Κάποιος άνωθεν ιστάμενος… Και, ξέρετε, τι άλλο υποψιάζομαι; Μήπως και εκείνη την ημέρα των Θεοφανίων, που εμποδίστηκε η εκφόρτωση των μηχανημάτων για την υπερδομή από τον Πελαγίτη, κάποιος τρίτος προκάλεσε το φακέλωμα κάποιων εκπροσώπων της αυτοδιοίκησης. Και ασκήθηκαν και ποινικές διώξεις εναντίον τους. Τι να πω, δεν ξέρω, αλλά όλα περνούν από το «μοχθηρό» μυαλό μου…
Να επανέλθω όμως στα του λιμανιού. Πόσα χρόνια οι καπετάνιοι της ακτοπλοΐας φωνάζουν ότι με ορισμένες κακές καιρικές συνθήκες το λιμάνι εγκυμονεί κινδύνους; Είχε μαλλιάσει η γλώσσα τους. Και πόσες φορές γίναμε μάρτυρες εκπόνησης σχεδίων επί χάρτου για το τι μπορεί και πρέπει να γίνει; Όλα έμειναν στα αζήτητα…
Και έρχεται τώρα ο λιμενάρχης και αναστατώνει τόσο κόσμο. Γιατί δεν είναι μικρή η αναστάτωση να «πιάνουν» Μεστά τα πλοία. Κυρίως για τους επιβάτες τους. Και δεν χρειάζεται να μπω σε λεπτομέρειες πώς εξηγείται αυτό. Είναι ηλίου φαεινότερο… Η ταλαιπωρία θα είναι εξοργιστική. Και να θέλει κανείς να έρθει στη Χίο θα το σκέφτεται. Και φαντάζεστε και τι έχει να γίνει και με τα λεωφορεία αλλά και με το χρόνο και το κόστος.
Λέω, πάλι, με την αφέλεια που με διακρίνει. Σε περιπτώσεις ακραίας κακοκαιρίας και εφόσον το έκρινε ο καπετάνιος, εντάξει να προσεγγίσει στα Μεστά. Όμως σε όλες τις άλλες περιπτώσεις γιατί; Το λιμάνι μας δεν είναι δα και τόσο μικρό. Σε όλα τα νησιά η κύρια πύλη εισόδου είναι μέσα στην πόλη. Δεν είναι 45 χιλιόμετρα μακριά.
Εδώ εφαρμόστηκε η παροιμία «πονάει δόντι, κόβει κεφάλι»;.
Του Δημήτρη Φρεζούλη
