«Πού πας ρε Σταύρο, δεν καθόσουν στ΄αβγά σου;» Αυτό αναρωτήθηκαν πολλοί από εμάς όταν λίγο καιρό πριν μάθαμε ότι υπήρξε μια επαφή του Σταύρου Μιχαηλίδη προκειμένου να ενταχθεί στο ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ. Χρόνια πολλά, εξ απαλών ονύχων θα έλεγα, στο χώρο της Νέας Δημοκρατίας μας φάνηκε παράξενο πώς ήταν δυνατόν να γίνει μια τέτοια μεταγραφή. Στην αρχή σκεφτήκαμε ότι φημολογία ήταν, αλλά όταν λίγο αργότερα συνάντησα τον γραμματέα του ΠΑΣΟΚ, Μιχάλη Παρλαμά, μου το επιβεβαίωσε έστω και αν δεν υπήρχε επίσημη ανακοίνωση.
Δεν πέρασε, βέβαια, πολύς καιρός και με την προκήρυξη των εκλογών είδαμε να πραγματοποιείται η μεγάλη, όπως αποδείχτηκε, μεταγραφή. Υποψήφιος βουλευτής με το ΠΑΣΟΚ ο Σταύρος Μιχαηλίδης. Πικραμένος από τον αποκλεισμό του από το ψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας, καθώς έβαλε το χεράκι του κι ο Μηταράκης, αποφάσισε την απρόσμενη προσχώρησή του σε ένα κόμμα που μέχρι τότε ήταν απέναντί του. Και φυσικά οι πράσινοι ή εν πάση περιπτώσει η ηγεσία τους τον υποδέχτηκε με δάφνες προσδοκώντας, μετά την εκλογή Ανδρουλάκη, σε κάτι καλύτερο.
Τότε ήταν που αρχίσαμε να αναρωτιόμαστε «πού πάει ο Σταύρος». Καλά, οι πράσινοι θα ψηφίσουν τον Σταύρο; Ήταν ένα ερώτημα. Κι ένα άλλο πόσους ψήφους προσωπικούς θα εξασφάλιζε από τη γαλάζια παράταξη; Θα ψήφιζαν Νέα Δημοκρατία ή κάνοντας τα πικρά γλυκά θα έριχναν την ψήφο τους στο ΠΑΣΟΚ;
Και βέβαια υπήρχαν στο ψηφοδέλτιο και οι καθαρόαιμοι Πασόκοι, όπως ο Χριστόφορος και η Λίτσα, χρόνια στρατιώτες υπό τη σημαία του Κινήματος, που υποθέτω ότι κάτι καλύτερο ήθελαν να κερδίσουν.
Εντελώς θολό, λοιπόν, το τοπίο, με τα υποθετικά σενάρια να δίνουν και να παίρνουν και με κάποιους να επιμένουν ότι ο Σταύρος δεν θα είχε καμία τύχη. Κούνια που τους κούναγε και όσους άλλους ισχυρίζονταν ότι ο Μιχαηλίδης έπρεπε να αποχωρήσει από την πολιτική με το κεφάλι ψηλά και με αξιοπρέπεια…
Δεν ξέρω αν ο Σταύρος πίστευε πως μπορούσε το ΠΑΣΟΚ να κερδίσει την έδρα και μάλιστα να την εξασφαλίσει ο ίδιος. Άσχετα όμως τι πίστευε, και μάλιστα μέσα σε λίγο χρόνο, έφερε τα κάτω πάνω. Το πάλεψε και δικαιώθηκε για την αρχική επιλογή του και του αξίζουν συγχαρητήρια. Ήταν μια δύσκολη νίκη με δεδομένο ότι οι αντίπαλοι ΣΥΡΙΖαίοι μπορεί να εξέφραζαν κάποιες αμφιβολίες για την έδρα αλλά δεν πίστευαν ότι θα τη χάσουν κιόλας. Τώρα πόσοι γαλάζιοι και πόσοι πράσινοι τον ψήφισαν είναι ένα ερωτηματικό. Γεγονός είναι ότι ναι μεν είχε προσωπικούς ψήφους, αλλά πόσοι τον ακολούθησαν στη νέα επιλογή του; Πάντως στέλεχος του ΠΑΣΟΚ μου έλεγε χτες ότι οι παραδοσιακοί πράσινοι ψήφισαν τους «δικούς» τους, τους παλιούς και ότι ο Σταύρος έριξε στη δεξαμενή του Κινήματος 1.500 δικούς του προσωπικούς ψήφους. Τόσους πολλούς; Είναι ένα ερώτημα.
Του Δημήτρη Φρεζούλη
Υ.Γ.: Να δούμε αν επιβεβαιωθεί ο Γιάννης Τζούμας ο οποίος στα σημερινά «Αληθινά» του αφήνει υπονοούμενα, όσον αφορά τη μελλοντική πορεία του Σταύρου. Και να δούμε αν η ΝΔ θα έχει έναν ή δύο βουλευτές προσκείμενους ιδεολογικά, αφού σύμφωνα με τον ίδιο «το αίμα νερό δεν γίνεται», σε ελεύθερη μετάφραση…
