
Σε στιγμές ηρεμίας από τους πόνους μπορούμε να συνεχίζουμε την επικοινωνία μας… Το γράψιμο είναι η ζωή μου όλη, από τα παιδικά χρόνια μου. Και όταν κάτι πάει στραβά και μου στερεί αυτή τη χαρά, στενοχωριέμαι. Όπως και τούτη τη φορά που μια κύστη έκανε το κακό. Και επειδή είμαι σαν το λιοντάρι στο κλουβί σφίγγω τα δόντια για να μην χάσουμε αυτή την επικοινωνία. Λωλάδα ε; Να πονάς και να σ'… αρέσει.Το κομμάτι αυτό γράφεται με διακοπές γιατί δεν μπορώ να καθίσω στην καρέκλα. Ελάτε όμως που το πάθος είναι πάθος…
Δεν ξέρω αν είναι καλό ή κακό, σωστό ή λάθος, ίσιο ή στραβό, θεμιτό ή αθέμιτο. Τι; Να μοιράζομαι, με εσάς τους αναγνώστες μου, όλα όσα με αφορούν. Και το κάνω τακτικά και ενδεχομένως να λέτε από μέσα σας και τι μας ενδιαφέρει ρε φίλε τι σε απασχολεί και το μοιράζεσαι μαζί μας. Και θα έχετε απόλυτο δίκιο. Ελάτε όμως που όλα αυτά τα χρόνια που γράφω, σαράντα πέντε παρακαλώ, θεωρώ τους αναγνώστες μου δικούς μου ανθρώπους. Τους αγαπώ, και ας μην τους γνωρίζω όλους, και τους εμπιστεύομαι. Δεν ξέρω βέβαια πόσοι το αποδέχονται και το καταλαβαίνουν, αλλά αυτό δεν με ενδιαφέρει και δεν με απασχολεί. Και χαίρομαι όταν κάποιοι με συναντούν στο δρόμο και εκφράζονται με φιλικά αισθήματα ή στέλνουν μηνύματα.
Δυστυχώς παρόμοιες περιπέτειες με την τωρινή έχω περάσει χρόνια πολλά, από το 2000. Και με τι έχουν σχέση; Με τα μυοσκελετικά προβλήματα που δεν λένε να με εγκαταλείψουν και κάποιες φορές επιδεινώθηκαν, όπως τις τελευταίες μέρες. Και ποια είναι η αιτία; Μία κύστη που απροσκάλεστη θρονιάστηκε στη σπονδυλική στήλη μου πιέζοντας το νωτιαίο μυελό στα δεξιά. Και τι ακολουθεί; Θεραπευτική αγωγή που μου έδωσαν ο νευρολόγος Ευστράτιος Πυργελής και ο νευροχειρουργός Δημήτρης Δρόσος, αλλά να δούμε αν θα με ανακουφίσει. Διαφορετικά, ο μη γένοιτο, επέμβαση. Προς το παρόν ακόμα σε καραντίνα…
Γιατί έγραψα όλα τα παραπάνω; Γιατί εκτός από την εξομολόγηση που έγραψα στην αρχή, παρατήρησα και κάτι άλλο. Σε παρόμοιες περιπτώσεις συνιστούσα σε γνωστούς και φίλους υπομονή, κουράγιο, ψυχραιμία, όπως κάνουμε όλοι. Όμως άλλο η θεωρία και άλλο η πράξη. Ευτυχώς τα εφάρμοσα και στον εαυτό μου και δεν με πήρε από κάτω. Στενοχωριέμαι γιατί έχουν περιοριστεί οι κινήσεις μου. Όμως επιμονή και υπομονή.
Του Δημήτρη Φρεζούλη